is toch noga erg. As n op de fiets nae Stad moe, dan is dat verre
genoeg.'
Tuus kon Betje 't goeie nieuws an Jewannes vertelle: ie kon a over
veertien daegen bie de brillejoód komme.
Betje ei dus nog veertien daegen de krante vögeleze en een dun-
derdag gieng Jewannes nae Stad, ie dee z'n opknappak an. Betje
zei nog a t'n op mocht passé dat n noe nie van z'n fiets zou stuke
mee dat mooie goed an. Mae Jewannes docht 't ziene d'r van. Ie
zou z'n brille wè afzette zogauw a t'n op de fiets zat. In de vèrte
kon n ommers nog goed ziee.
Ie ao een paer 'onderd gullen in z'n zak en goeng van pad. Ie ao
onderwege nie aol te vee problemen, mae ie vroeg z'n eige wè af
waerom a t'n toch zö laete pas nae Stad moch; 't was a verre
doenker. Bie de brillejoód mocht n nog op z'n beurte wachte en
de dienstbode van de dokter kwam daerom mee een paer boekjes
om te lezen. 'Da za nie gae', zei Jewannes, 'Betje is t'r nie bie en
zelf kan 'k 't nie goed meer ziee'.
Toen kwam nae een stuitje de dokter 'm roepe: 'Meneer
Dommisse, kom mae mee. Me zulle je gin zeere doee. Wat man
keert er an? 't Was toch een spoedgeval?'
'Dat ei Betje d'r van gemaekt, dokter. Mae ik kan nog beter ziee
zonder da 'k n op'ebbe'.
'Lae mae 's ziee', zei de dokter. Ie pakte de brille op en ie kiekt en
dan brult n 't uut van 't lachen. Zöies ao d'n nog nooit meegqma-
ekt. In z'n 'êle loopbaen nie. De brille was zö angesloge van vhul
en stof, dat de dokter d'r zelf ook niks meer deu kon ziee. I
'Bè, meneer Dommisse, da zu me 's even ver'elpe. Wacht map 's
even, dan gae 'k even naer 'iernèst, nae m'n assistente, 't Za tyè
een paer centen koste, Dommisse.' g
'Za 'k an tweê'onderd gullen toch genoeg vroeg Jewannes.
'Da dienk 'k wè', zei de dokter.
Ie goeng naè de kaemer van de assistente en nae vee gelach, leute,
een dot watten en een flesje alcohol was de brille zö schoon, da
Jewannes d'r aolles wl deu kon ziee. 't Dienk was in gin tweê jae-
ren schoöngemaekt, mae Jewannes kon 't nie wete; ze aodde 't
nooit tegen z'n gezeid.
'E noe, Dommisse', vertelden de dokter, 'je 'oef nie geoppereerd
te ooren. 'Ier ei je je brille terug, mee een flesse alcohol d'r bie.
Noe moe je n elke weeke schoönmaeke mee dien alcohol en een
dotje watten. Zet n maer op'.
Ie zette de brille op en ie zei: 'Daè snap 'k noe niks van. Ik kan
d'r weer aolles deu ziee. 'Oevee geld krieg je van me, dokter?'
'Je komt er mee een koopje vanaf, man, gee me mae vuuftig
gullen, 'k E d'r noga an moete poesse'.
'Da za Betje wè meevaolle. Noe kan ze d'r geld wl terug kriege en
ze ei de krante nie ml vö te lezen. Dokter, je bin bedankt', zei
Jewannes en onderweg naer 'uus vroeg n z'n eige nog af 'oe a 't
noe zö gauw wl lichte ao kunne oore...
Noe numme
