De vrouwe van John eisten noe dat n naè de pelitie zou gaè om 't
an te geven. Daè most John voe naè de stad, want de veldwachter
van vroeger was allank wig'esaneerd. Mae voruut dan, kon n z'n
BMW ok wee 's van stal 'aèle. De pelitie zei: 'Me kunne d'r ok
niks an doee; mankracht te weinig. Ik zou mae een waèksen 'ond
anschaffen.'
Ienkele daègen laèter zagge de durpeliengen John mie een gróten
Rottweiler deur de durpsstraète lópen. Ze zeien: 'Kiek, ie ei een
valsen 'ond an'eschaft; ie is toch een bitje benauwd eworre. Gliek
eit n, dat n nie mie z'n eigen laèt doee.'
En dat dee n ok nie. Ie most t'r an dienke dat z'n vaoder dikkels
ezeid ao: den onstransten boensoenk zuupt de meêste eiers. Ie ao
de mannen onder de lindeboom die a midden in 't durp stoeng,
uut z'n eigen an'esproken.
Of ze z'n vaoder nog ekend ao? Neêe, alleêne van 'óre zeggen. Ze
waere vriendelijk, mae ze ao nie ezeid wien a ze waeren en ze ao
gin naèmen enoemd. Ze zeie wè dat 't er de leste jaeren ruug an
toe egaèn was in 't 'uus van den dominee. Drienken, roken,
vrieën, je begriept 't wè. Ze ao d'r schoeren 's op'etrokke, een bitje
egrinnikt en mekaore 's an'ekeken. Maer op zö'n gróten 'ond as
die Rothweiler ao ze 't nie begrepen.
Den aren ochend lag de Rothweiler op apegaèpen. John ao d'r de
veearts bie eropen. Die ao zö edocht dat 't wè 's vergiftienge kon
weze. Den 'ohd was nie te redden. De veearts liet de maège
onderzoeke. De uutslag was: rattekruud. A
'Da kan 'ier aoltied gebeure', zei de veearts. 'Djazitte nog aoltied
ratten in 't durp en d'r wor 'ier vee ewerkt mie jpttekruut.'
'U mag trouwens uw BMW wel in de garage zétten. Ik zag dat er
een paar flinke krassen op het lak zitten.' De arts was ineêns
op z'n burgers gaè praote asof n dudelijk wou stellen dat n mie de
durpsbeweuners nie van doeen wensten te èn.
Toen a John naè z'n auto gieng kieke zag n dat er gróte overlankse
krassen op z'n auto zate en dat den uutkiekspiegel en de rutewis-
sers d'r of'esloópt waere.
'Dit is toch een leuk dorp', zei z'n vrouwe. 'Wat heb je die men
sen hier vroeger aangedaan?'
'Niks anders dan dat ik ze af en toe volgegoten heb met bier en
ouwe klare,' lachte John.
'Ga dat dan maar weer doen', zei z'n vrouwe, 'dan koelen ze mis
schien wat af.'
'Trokt 't j'n eigen nie an,' zei John, die z'n eigen voor'enomen ao
om gin 'Ollands mi te praoten sinds dat n terug in z'n durp was.
"t Bin 'ier gewone ménsen zöas jie en ik. Jie verstaèt ulder nie en
ulder verstaè joe nie.'
'Dat klopt,' zei z'n vrouwe, 'als ik in een winkel kom, staan ze me
aan te kijken als hoe zeg jij dat ook weer?'
'As een uul op een zieke koeie,' vulden John an. 'Jie ao toch zeker
nie edocht dat ze ons mie de fanfare in'aèld zouen Je mö een
bitje geduld mie de ménsen 'ier. Ze kieke 'ier eest de katte uut
den boom. A jie noe 's lid van de bond voe plattelandsvrouwen
zou worre. Gaè j'n eigen d'r 's voe opgeve; a je op je gat bluuf
zitte, komme ze nie naè je toe.'
Ze kregen naèbie ruzie, wat ze naèbie nooit ehad ao. Daè ao ze 't
d'r 'êle leven aoltied vee te druk voe ehad.
Een paer daègen laèter zag John z'n vrouwe aolmae rukend en
snuvend deur 't 'êle 'uus lópen. Ze vond dat er een vremd luchtje
in 'uus 'ieng. Ze kon nie percies zegge waè a dat luchtje vandaèn
kwaèm, mae ze ao 't a meteên eroken bie de ver'uzienge. Z' ao d'r
niks van tegen 'um ezeid, want z' ao edocht dat 't kwaèm van de
leegstand. Een muffe lucht deur 't vocht. Maer 't leek wè of d'r
iets lag te rotten. Erges.
John liet de tummerman van 't durp komme. Die zei: 'Ik ruuke 't
