ok, 't is net eender of t'r iets lig te rotten. Erges.' Z'n neuze voerden'm naè de kelder. "Ier zit V zei n. "t Komt van onder den vloer; die za open motte, aars bluuf je d'r mee zitten.' Toen a ze mie een paer man de kelder meêr as een meter uut'eg- raèven ao, kwaèm 't kwaèd naè boven. Koppen en geraèmtes van schaèpen en geiten, 't Was dudelijk. 't Domineesuus was ok een stuitje gebruukt voe asielzoekers. D'r ao Marokkanen en Turken in 'eweund en die ao de kelder gebruukt voe de slachtofvaol. Wè tien vuulniszakken vol mie ofvaol ao de tummerman op de stoepe laète zetten voe de vuulkarre die den aren ochend zou komme. Mae 's ochens was de durpsstraète bezaaid mie schaèpe- en geite koppen. De lieve jeugd was t'r mee an 't voetballen egaè voe ze naè schoole gienge. Dienzelfden dag nog gieng John naè de stad om in een café z'n ellende een bitje wig te drienken. Daè kwaèm n een ouwen schoolvriend tegen. Ie ao d'r jaeren lank nessen ezeten in dezelfde schoolbanke. 't Was Jilles. Jilles ao goed kunne lere, mae mocht nie varder van z'n vaoder. Ie most op 't land gaè wérken as de meêste jongers in dien tied. In 't café ao Jilles z'n schoolvriend an'esproken. Ie zei tegen John: "k Glóve da 'k joe kenne. Bin jie nie de zeune van den lesten café'ouwer die a m' op ons durp ehad 'A joe durp ok mien durp is, dan za 't wè waer weze,' zei John. 'Dan mö jie Jaonus weze,' fcei Jilles, 'Jaonus van 't café.' i 'Jaet, da bin ik 'êlemaèle,' zei John. 't Was gin feêstelijk weerzien eworre, ondanks 't bier en daènal de mossels, waèr Jaonus op etracteêrd ao. Jilles bleef mae klaège jfde wèreld zö slecht eworre was, zö slecht as pitwaèter. En dat, sihds de dominee vertrokken was, de ménsen mae gos over koren ^rlo- ren liepe en de jeugd voe galg' en rad opgroeiden. Dat ze 't domi neesuus an de stenen nie kwiet konden raèke en dat n d'r vee te vee voe betaèld ao. Ie bluufden mae zêveren over de centen, over de boeren die 'm bie den beer edaèn ao mie d'r lége lonen, en de kepotte longen die a n deur 't loönspuiten ekregen ao. "t Durp is op sturven naè dood, aolle jongeren trokken wig, de rest is arbeidsongeschikt en AOW-ers. Jie eit t'r glad verkeêrd an edaè om wee naè je geboor- tedurp terug te gaèn'. Toen Jilles z'n lesten bier naè binnen eslogen ao, zei n: "k Gaè maer 's op 'uus an. Jie reken wè-r of, zeker? Wien a 't breed eit, laèt 't breêd 'ange. Kiek maer uut, ze bin 'ier aoltied uut op je geld'. John was 'êlemaèle van slag. En 't wier nog erger toen a t'n tuus kwaèm. Ie vond 'n briefje op den taèfel, van z'n vrouwe. Ze schriefden dat ze naè d'r zuster in Amsterdam egaè was, dat ze 't 'ier nie ml uut'ieuw en dat ze nie wist wanneer ze terugkwam. Die nacht lag John alleêne in dat gróte 'uus. Ie 'oorden overaol geluden, mae ie docht da 't aol inbeeldienge was. Ie nam z'n eigen voor om den aren dag ok naè Amsterdam te gaèn. Toen a t'n 's ochens beneën kwaèm, zag n dat er in'ebroken en 't 'êle 'uus over- oop 'aèld was. Aolles da van waerde was, was d'r uut'esleept. Zelfs z'n BMW was uut de garage verdwenen. Ie belden z'n vrouwe naè Amsterdam da ze most kommen. Mae die zei dat ze 't voe gezien 'ieuw in dat durp en da ze nie kwaèm. Ie liet z'n eigen mie een taxi naè de stad brienge en dee angifte van diefstal bie de pelitie. 's Aèvens zat n alleêne in z'n 'uus. Ie kon de rommel toch zö nie achterlaète. Gin mens kwaèm 'm opzoeke, dan alleêne de verzekeriengsagent om de schae op te nemen. Slaèpe kon n nie ml. Ie lag 's nachts mae te luusteren naè de wind en naè de veugels op 't dek. Ieder uur 'oorden ie de kerkklokke slaè. Ie nam z'n eigen voor om een nieuwen auto te gaè kópe, mae ie kwaèm d'r nie toe. Ie bleef mae zitte tussen de rommel om Noe numme

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1999 | | pagina 29