'Neê,' zei ze fernienig. 'Netuurlijk nie. Maè ik versteeke m'n eigen
in 't 'ooi. En a 't buten gebeurt, dan versteeke 'k m'n eigen achter
d'outvumme zö gauw as Potter komt mie den stier of mie den
beer.'
'Wien is dat, Potter?' vroeg n.
'Dat is een man die mee de karre rondriedt naè de boeren mie
een stier en een beer, voe a de koeien en de verkens tochtig bin.'
Laurus vroeg naè ieder woord dat n nie kende.
'Wat is dat, tochtig?'
'Dan wille de koeien gaern bie de stier en de verkens gaern bie de
beer. Dat is nódig, anders kriege ze gin jongen.'
'Oo' zei Laurus, zit dat zö. Dat 'k nooit eweten.'
'Komt n a gauw, dienk je?'
'Wien?' vroeg Leuntje verbaasd.
'Nou Potter!' zei Laurus.
'Ik dienke volgende weeke. Die koeien doe zo raorig, ze bin zö
uutelaète. 'k E vaoder a tegen moeder 'óre zegge: ze motte mae 's
edekt worre. Potter mot maè 's komme.'
'Gaè me dan saèmen stilletjes kieke?' vroeg Laurus.
Das ofesproken, zei Leuntje, 'mae dan mot 'k wè twee splinter
nieuwe bolleketten
Laurus kon t niks ml schele. Ie docht an die gróte zak bolleketten
die a t n tuus ao. Ze kon d r we drieë kriegen as ze dat zou wille.
Maè Leuntje wou alleêne nog dat n z'n mond d'r over zou 'ouwe
en nooit iets van ulder geheim* zou vertelle tegen d'r vaoder en
moeder.
Dat beloofden Laurus plechtig. Mie z'n 'and op z'n 'arte. -'s[
En noe zulle me die koeien 's uut de sukerpeeën gaèn 'aèlen,' zeip
Leuntje. 'Want die maèke
daè wat klaer.' J*
Golden delicious
In stramme rijen
staen ze angetreje
een groene muure
levendig tot in de diepste vezel
D'r vruchten
blienke goud as
sterren op d'r tunieken
Ze wachte op een ongeliek
gevecht waerin de mens za zegeviere
want as de strijd gestrejen is
bluve z' achter
leeg, ontdae van pracht en prael
tiedelijk gedegradeerd
Noe n u m m
Jaap Murre
