Noe nummer 5
een keer bie 'm tuus gewist en toen zei die: 'Gaot een keêr mee
En in z'n kelder, ergenst vanachter uut een kaste 'aoldn ie een
doosje mee drie spuitn. Da was Deca-Durabolin, een anabole ste-
roïde. En da was echt spierversterkend, ee. Mao in 't begin wist
niemand wa of da was. Dan wier d'r over gescheevn in
Wielersport, 't Was geweldig, zeien ze. Je zou d'r 'eêl goe van gaon
rieen. En volgens iedereên die 't weetn kost, kreeg je d'r dijen
gliek boómstamn van. Maor an de spuit zien 'k nooit geraokt. Ik
was te bange omda 'k d'r niks van wist.
Op den duur èn 'k die spuitn weggegeevn. Da was zö geleegn, a
je coureur bin dan praot je daor over, vanzèlf. Ook op je werk.
Dus op een keêr wier d'r over doping gepraot natuurlijk. Op een
bouwwerk was da. Dan zei d'r eêne: 'Ei je niks vo m'n duuvn
want ze vliegn zó slecht'. Waorop ik zegn: 'Ik èn wè wat'. Toen èn
'k die spuitn opgedookn en meegenoomn nao de bouw. De dosis
was vo een volwasn vint van tachentig kilo, dus kon je bie een
duuve mao een kleên bitje inspuitn.
'Wao mo je dat doen?' zei de duuvnmelker. 'In z'n borstbeên
natuurlijk,' zeg ik, ee. Een duufje gepakt en prrrrrrrt, een picuur-
tje gegeevn mee Durabolin. Die duven vliegen noe nog in t rond.
Die bin nooit nie meêr geland.
De enigste 'ormoonn die ik zelve ooit gebruukt èn, zaotn in een
vitaminepreparaot. Achteraf bekeekn, dan. Da was Revitanol, da
bestaot nog mao dan zonder 'ormoonn. Mao 'k moe zegn: a je 't
gebruukt en goed getraind bin, rie je de koers nuf mee je viengers
in je neusgaotn.
't Was bie d'amateurs. Wudder giengn koersn im/Nevele, in Belgn.
Ik kom dao en alle gróte coureurs van Belgn wajïrn d'r en ook alle
toppers van Nederland. Mee 'onderdtwintig mih an 't vertrek op
een smal wegeltje, net buutn Nevele. En vuuf röfinuutn vo de
start ao d'r eên de goeiigheid om te roepn: 'De BOB zien dao, de
BOB zien dao'. De BOB was de Bijzondere Opsporings Brigade,
moe je weetn. En iedereên zenuwachtig. De gastn die wa bie
udder aodn, greepn naor udder achterzalen en smeetn alles in de
sloóte. D'r was 'êlegaor geen politie, vanzèlf. Toen was ik nog zo
zuver as wat en ik ree dien dag twiddes.
Ik èn 't ook is g'ad dak best vee gepakt 'aon en 'alf koers afgestapt
zien. Toen wa pintn gedroenkn mee de maots uut de koers en
dan nog wa cognacjes. Nou, dan sliep ik 's nachts echt nie. Ka je
begruupn. 's Morgens om vier uurn paktn ik m'n fiets en om
vuuf uurn stoeng ik in de kreeke te kiekn. Nao de visjes, 't Werkt
dus wè. Mao echt, je wist nie wat a je dee. As een ander iets dee,
dee je 't ook.
Kiek, si, je zit kapot, 't is een waerme dag. Dan neem je wa cola
en Captagon en dan rie je de koers fluitnd uut. Zó goeng da.
Mee een jaor of vuuftiene, zestiene bin 'k begonn bie de ama
teurs. In dien tied was d'r nie vee natuurlijk. Mao je weunde vlak
bie de grens en dao in Belgn stoeng wielrenn in de belangstel-
lieng. En zó is 't automatisch een bitje begonn. 't Is eigenlijk eer
lijk gezeid begonn mee smokkeln. Want vroeger wier d'r vee
gesmokkeld. Wudder mostn ook over mee de fiets en zó kost je 't
eên en 't ander meeneemn.
Bie de nieuwelingn wier d'r niks gebruukt. Dan ree je op de kost
van tuus. Toen ik bie de amateurs kwam, ao je 'ier in Zeêland vee
koersn. Dan dee je zó'n bitje alle koersen van de streek. Laoter
kwam ik bie de onafankelijkn, dao zat je a dichte bie de beroeps
renners. En omdan 'k zó goed ree, wier ik uutgezondn nao 't
buutnland mee de Nederlandse selectie.
Dao kwam je natuurlijk wè in anraokieng mee da spul. De eêste
keêr an 'k ik kennis maoknde mee stimuleêrnde middels was deu
