keukenblok nae boven gekruld. Holle plinten. Dat maekt makke
lijker en beter schoon.
Op de gedateerde kachel stoeng een geëmaileerd oranje pannetje
zachtjes te bluppen. D'r waere een paer stikken afgestöte, mae dat
is gin reden om een goeie panne weg te doen.
Rundvleis. Mee laurier.
't Gerecht geurde anmerkelijk beter as de rook die ik achter me
liet. Ik snoof diepe in.
'Dat ruuk nie verkeerd.' Ik draaide me 'alf om en grijnsde nae
z'n. Ie grijnsde terug: 'Wacht mae tot me buten biri.
Ik zwaoide de achterdeure open en stapte op de binnenplekke.
'Zö, dat zou je nie dienke as je vö 't uus staet. Bliksems wat een
tuun!'
'Dat èn d'r a meer gezeid.'
De weuning was nie brêjer as een meter of vuuve, mae de tuun
liep as een taartpunt weg. Een gróte taartpunt dan.
Een dichte rij coniferen stoeng an weerskanten 't territorium af te
baekenen. Tweê meter 'ooge en zeker 50 meter vérre.
Ineens schoot n langs me.
'Een aordigheidje van m'n vaoder. Toendertied 'ebbe ze publiek
verkocht en m'n ouwen 'eer ao 't leste woord. Jaerenlang was er
naebie niks te vreten in uus, mae achteraf is 't 't waerd geweest'.
Levendig stekkerde n over de enkele rij stoeptegels die tussen de
perken lag. 'Gelukkig aodde me de tuun trouwens, wan as n d'r
een aut<j van gekocht ao, dan aodde me ecljt nie te vreten g'aod.'
Een schitterend verzurgde moestuun strekte z'n eige vö me uut.
In een keurig symmetrische volgorde waere bedden angeleid wae
de daegelijkse kost vö 't 'êle gezin groeide
Ik keek nae 't ende van de tuun.
Dae stoeng z'n schuure. Dunne flarden rook trokke waezige
sporen over de gepotdekselde en zwartgeteerde wand. Een panne-
dekje van verbeterde oud-'Ollandse blauwe dekpannen was sier
lijk afgezet mee een glanzend wit waeterbord. De kezienen en de
deure waere ook wit.
Een oliedrum stoeng onder 't overstek te walmen. 'Ik 'ebbe n net
angestoke.'
Ie liep stevig deu. Ik moch m'n eige 'aeste om n bie te 'ouwen.
't Is misschien een raor iets om te doen. Mae dat soort diengen
fascineer me noe eênmael. Ik ao misschien wè twaolf telefoontjes
moete plege om d'r achter te kommen wae die paeling vandaen
kwam en om een afspraek te maeken om d'r bie te zien. Mensen
bin nie scheutig mee dat soort informatie. Ik zou 't ook nie weze.
As je een biezonder adresje eit, of 't nöe van een timmerman, een
tegelzetter of een paelingroker is, dan 'ouw je dat vö je. Streks pak
je zelf mis.
Mae goed. Ik was er achter gekomme en noe rende ik deu z'n
tuun om ingewijd te ooren in de geheimen van de paelingrokerij.
Ik liep naebie tegen z'n an toen n achteruutlopend uut de schuure
kwam. De zwarte speciekuip paste nie makkelijk deu de deure,
mae ie kantelde n een bitje en trok n d'r uut.
Ie zette n neer en ik keer er in. Een prachtige partij glanzende
paeliengen lag, schoöngemaekt en uutgelekt, te wachten op wat er
komme gieng.
"t Geheim zit 'm voraol in 't schoönmaeken. Daer èn de meeste
nie genoeg geduld vö. Dat, en 't pekelen'.
'Pak jie even een paar stoelen, dan riege ik ze d'r op'.
Ik pakte twi tuunstoelen van de 'aeken, trok ze uut mekaore en
vroeg of ik wat kon doee.
"Ier kan jie nie bie 'ellepe. Gae mae zitte en kiek mae toe'.
'Of je moet een paer flesjes bier uut de koelkast wille pakke. Ie
staet onder de werkbank'.
Ik pakte een paer flesjes bier en flipte ze open mee z'n duumstok.
'Den opener angt an de deure van de koelkast.'
