Een bolletje wit en een bolletje bruun
Jan Bruens
Noe nummer 6
'n Paor minuutn geleejn ao 'k een gesprek mee 'n meisje uut de buur-
te over XTC gebruuk. Ze vertelde over een paor gastn van juust over
de grenze die an rustig zes van die piln tegeliek inneemn. 'Maor
iedereen is dao zwaor depressief, ee.
Dao wor je ok depressief van. Das noe juust 't bijzondere van zo'n
drug. Daj'er depressief van wor. Op een bepaold moment gao je in
paniek raokn en a je 't middeltje nie meer 'et, dan gao je je
belabberd voeln. Je gao gewoon allerlei maniern vindn vo je mao wee
goed te voeln. Je neem wa coke, je neem wa heroïne.
Die gastn waorover ik 'oórnde deeën nie vee anders as onder
invloed van ecstasy an zó'n playstation zitn. 'Mao da kan 'êlemao-
le nie', zegt m'n gesprekspartner die 'ard werkn en alcoholge-
bruuk 'oog in 't vaondel draogt. 'Dan kom je in een sub-wèreld
terecht. Een bitje een onwerkelijke wèreld. Digitaole spelletjes en
party-drugs? Bah!'
'k Zelvn kende d'r eên die goeng klusn tuus en die dan eest drie
piln sliktn. Dan pas was t-ie lekker bezig. Die gebruukte ecstasy,
das een soort speed. Da verkocht ie ook an 'uus. 'k En 'm een 1
keer opgezocht en een keêr wa vraogn gesteld over de periode Van
z'n leevn waorin ie grote 'oeveeleden drugs van alderlei soorten
rooknde en sliknde.
ï'i
'Ja', zei t-ie, 'da was eigenlijk een slupend proces, vooraf gegaan
deu jaorenlang pinteliern en marihuana en hashies smoorn. Noe
zou je zegn, das g'eêl volgens de 'stepping-stone theorie': je begin
een keêr mee een pilsje en da gaot van kwaod tot erger. Mao das
iets wat an'k geliek uut de wèreld wil 'elpn. 'k Wist dondersgoe
waor an 'k mee bezig was, mao 'k verwachtende nie da 't zó'n
uutwerking op me zou 'èn. Da meen 'k ook echt! 'k wè tweê
jaor heroïne gechineesd, zonder da 't een probleêm wier. Pas de
leste zes maondn is 't een probleêm geworn. 'k Was een 'week-
end-chinezer',en dao wis bienao gin mens wa van. 'k Praotende
d'r ook nie over.
't Is eigenlijk begonn nao een veruzing. Toen zat ik in eêne mee
iemand in 'uus die a heroïne gebruuktn. M'n welkomstcadeau
dien aovond was nie eên streep heroïne, mao anderalve gram die
we tegaorn vanaf zilverpapier oprooktn.
An 'k begon mee af te kickn gebruuktn 'k wè drie gram smack en
dao basedn 'k ook nog drie gram cocaine deureene. Basen, das
crack rookn, ee. 'Oe je da moe doen, da weetn enkel de mensn
die an 't doen. Je èt er een lepel, ammoniak, cocaïne, een wc-
papiertje en een aansteker vo nódig, 't Mingsel van coke en
ammoniak wor opgekookt. Dan schraop je 't mee een mesje van
de lepel af en dan dep je de lepel af mee een wc-papiertje. Je
proef bie 't rookn nog wè een scherpe smaok van ammoniak.
Eigenlijk zou je de stuff nog mee waoter moetn opkookn mao
dao aon 'k 't geduld nooit vo.
Iedere morgn kocht 'k a vo elvn vo vufentwintig piek een bolletje
bruun. Heroïne dus. Dao wier 'k wakker mee. Je weet 'oe an 'k
zien. Normaol douchende 'k altied eêst, maor noe most 'k eêst
gerookt 'èn voda 'k gieng douchn anders wier 'k ziek en kreeg ik
