Machtig Piet, gaet 't een bitje?
Ik schrok me rot. Piet was toch een dege
lijke vent. Mae je weet nooit, soms 'oor je
van ménsen dat ze eigenlijk een dubbel
leven 'ebbe. Piet, gaet 't noga?
Noe 'oorde n me geloof ik. Ie dee eên
aerm uut z'n jaszak en fladderde zö n bitje
mee z'n viengers. Piet zag ongekend bleik,
een scheuteldoek was t'r nog gekleurd bie,
en ie lichtte a gauw z'n voeten nie op.
D'r was 'ier toch gin café in de buurte?
Trouwens een raore tied om zat te wezen,
'alf vuuve in de middeg.
'Hé Piet!' 4,
Och verrekt'... Mee om te kieken stapte n
mis en daè lag Piet tegen de wereld. Ik d'r
nae toe.
'Wat doeie toch?'
Neê, d'r was niks te ruken. Gedroenke ao
Piet wè nie. Ie zou trouwens d'eersten in
'eêl z'n fermielje geweest zien. Daerom, -f
daè ken ik er wè meer van en d'r was toch
iets mee den dezen. Piet z n ogen stoenge a
een bitje raor. Verrekt, ie zou toch nie an f
de drugs... Die doen dat ook gewoon
overdag, da's bekend. Mae vö Piet leek me
dat noga een diere hobby, ie is schriever
weet je, en dan ei je nie vee te makken.
'Je lag zömae tegen de wereld!' Piet was
overènde gekomme en keek me wezenloos
an.
'Zwemertje. Dee jie roepe?'. Erg is dat, as
ménsen nie bliee bin as ze je ziee. Ik kon
niks mi uutbrienge. As je iemand van
joengs af in gekend eit en je maekt n dan
zö mee, neêe.
'Oe is 't mee joe dan, Zwemer?'
'Ao, ik zeie, 'k mag ie klaege - en mee
joe?'
Weinig nieuws, Zwemer, wèrke mee je
donder, ee, net as jie.'
Piet z'n bolus draoide op z'n nikke asof t'r
een onderdeêl los zat. Mae verder niks te
merken. Ik moch 't mee list probere.
'Ik zag net die mannen bie ons van 't durp
riee in d'r BMW, je weet wè, die as die
koffieshop 'ebbe 'ier in Stad'.
'O, die? Ja, die bekieke 't, die 'ebbe nie te
wérken.'
'In de Noordstraete is dat gloo'k, ee?'
'Da kan wè weze, ik komme er nooit.' En
Piet z'n ogen draoide overkruus.
Dus geên soft-drugs. En hard-drugs was
zeker te diere vö Piet. Wacht 's: liem
snuve, daèr 'oorde je we s van, dat aerme
ménsen dat deeë om high te oren. Of spi
ritus of zö. Even om booschappen en je
zag den 'emel an vor een doedelzak. En
Piet was toch dudelijk an t lierium toe, of
toch zwaer onderwege. Z n ogen draoide
noe uut mekaore en ie stak z n and nae
voren asof n in een bus z n eige an een
stange vast moch 'ouwe om nie om te
vaallen.
'Zwemer, salu, ik gaen'
Piet, jonge', ik 'ieuw z'n 'and nog even
vast. 'Za je oppasse?'
"t Komt goed, Zwemer. Alleen za t lang
dure vöda 'k nog 's een godganse dag ach
ter een computer zitte. Me bin collegas,
dus je weet 'oe gaor as je dae van oort.
Salu.'
En daè goeng Piet, dudelijk Einde
Record'.
