Licht uut, spot an
De 'onden beneje in 't durp wiere d'r nie
goed van. Janke, joengen, da wil je nie f
wete. En 't volk op 't plein vo de vees te
gróte kerke vo 't kleine durpje, maejeven
maeke. Ulder wiste wat a t'r op dee. De
beesten nie. Die roke nie aors as önraed.
Bie mien bovenop m'n bergje was t't mae
stille. Gin mens ao de moeite genome om
zó 'oóge dien 'euvel op te klimmen en
veugels 'oorde je ook nie. Die jaodde ulder
nistje opgezocht; 't wier doenker.
De zunne wier aoltmae kleiner. Vee kon je
daè nie van ziee, want d'r zaetë. mae wei
nig gaeten tussen de wolken. Maer om
O O
kwart over twaolve, toen de zutlae nie
meer as een zunig kóperen fliestectje mi
was, kwam t'r vanuut 't westen lankzaem
an een flienk stik blauw anwaoien.
Beneje in 't durp waere de mensen stil
g'ore. Zoue ze dan toch een 'eêl klein bitje1
benauwd weze vo deze aollemensig fraoie
lichtshow? De 'onden jankten omterardst
deu. Op mien 'euvel vouwden 'ier en daer
wat blommetjes langzaem toe.
Eenentwintig over twaolve. In een fractie
van een seconde ontvouwde z'n eige een
schouwspel dat aolle toeschouwers nog
lang za 'euge. Een wolk schoof opziee en
't flientertje zunne, nie meer as een gouwe
draedje rond de maene, wier wi zichtbaer.
En gliek daenae schoof de maene volledig
vo de zunne. Een paer flienke lichtflitsen,
de leste spotlichten achter de maene die
uutknipten en dan: sfeerverlichtieng.
Vanachter de maene was anderaolve
minuut lang een schiensel zichtbaer dat a
mee gin penne te beschrieven vaolt. En
rond de maene, ietsjes verder d'r vandaen
as 't bekende riengetje rond de maene dat
ies op de baene geeft, een gróte rooie
nevelige rieng.
N^jae die anderaolve minuut weer eempaer
lichtflitsen. De spots goenge uut, 't licht
v weer an. De zunne, nog aoltied maer een
\iel schelletje, toonde z'n eige weer. En dae
wier van opluchtieng vreêd ard vo geklapt
in 't durp. De 'onden 'ieuwe d'r eige wi
koest-,
Nie lang daenae rolde d'r gróte blienkende
linters deur 't dal beneje. 't Mensdom
zocht mekaore (en 't bier en de barbecue)
op om te kunne vertellen 'oe goed ze 't wè
nie aodde kunne ziee, 'oe spectaculair 't
wè nie geweest ao en da ze in 2002 noe
ook nae Afrika gae vo de volgende ver-
duusterieng.
Ik bin nog maer even op m'n bergje bluvc
zitte-.
