van de verlamde mensen op de revalidatie-afdeêlieng 'de
Golfbreker' - Rinus ei nie vee nódig om die overnieuw te 'oren.
Frank Bordui is directeur van de 'Stichting voor Regionale
Zorgverlening Walcheren' daè as Der Boede onder vaalt. Ie is
gekomme naedat Rinus van 'Oute behandeld is. 'Dat gebouw ao
a tien jaer elee afgebroke motte weze! Me bin d'r druk mee doen
de om dat in korte tied te veranderen. Ook op de gewone afdê-
liengen van Der Boede. Daè kriegt iedereên een eige kaemer mee
eige sanitair.' Dat de douche op 'de Golfbreker' nog in verbin-
dienge zou stae mee de waetertoevoer van de spoelkeuken, daè wil
Bordui nie van wete. Ie durft er z'n 'and vor in 't vier te steken,
maer ie geef wè toe dat de installaties, net as de gebouwen, nie mi
van dezen tied bin.
De situatie dat patiënten 't in d'r broek doee, terwiele as de verp-
legieng gezaemenlijk koffie zit te drienken, is bie Bordui bekend.
'Ok onze medewerkers motte de gelegeneid 'ebbe om 's even te
rusten en koffie te drienken. Dan za je net ziee dat net op dat
moment de famielje komt en de mensen naè de WC motte. Maer
ik kan tegen m'n mensen nie zegge: je motte de volledige werkdag
deur je werk de voorrang geve. Ze motte 't ok vol kunnen 'ouwe.
En ik zegge nie dat er nooit een incident gebeurt...'
Betsie Louws werkt as verzurgster in 't Gastuus in Middelburg en
was vö die tied op Der Boede. Een zwaer beroep, zövee is zeker.
'Soms begin je 's ochtends orp zeven uren en je draef deur toet
elleve. Dan wil je even koffie *drienke. Soms vraegt er dan iemand
wat om vuuf vor elleve en wies je dat af. Dan is 't: Je kan 'ier ook
nooit wat vraege. Mae ze wete nie da je a van den ochtend af in'-
an 't jakkeren bin... En nae de middag is 't stikke druk. 't Komt
voor dat ze klaer bin mee eten en dan wille d'r tiene geliek naè de
WC. Dat kan natuurlijk nie.'
Dat er personeelsleden bin die mae net 't allernoódzaekelijkste
afd. kasba schoot c.o.
afd paalhoofd babbelaar
•fd. dam 4 koetshuis
afd keersluis de villa e
afd. golfbreker de vliedberg
doee, oor deur Betsie nie ontkend. 'Da bin ook vö de andere de
moeilijkste mensen om mee te werken.' Mae 't bin uutzonderien-
gen, dienkt Frank Bordui. "t Merendeêl doet 't werk vanuut z'n
'arte. Dat mot ok wè: alleen vo 't geld werke, dat 'ouw je in een
beroep as dit nie zö lank vol. 't Vraegt vee van je, om 'ier te ver
plegen en zö goed betaeld worre ze nie...'
Daèmee komme me op een vornaem chapiter: 't geld dat de zurg-
sector vergund oort. 'Mee meer geld zou ik vee meer kunne doee',
wil Bordui kwiet. 'Ik komme nie toe mee 't personeêl dat er op 't
moment is. Vergeet nie da me de leste jaeren steeds zwaerdere
patiënten kriege - en daèr is 't personeêlsbestand nie naevenant
mee meegegroeid
Betsie Louws ervaert 't eiken dag, mae probeert er nie te vee bie
stille te staen: 'Je weet gewoon dat er meer mensen nódig bin.
Mae dat zit er nie in, dus die gedachte schuuf je mae weg. Je roei
mae mee de riemen die je eit. Die van 't kammenet, zö een minis
ter Borst of zö, die zoue 'ier is een paer daegen as beweuner
moete komme. Net as een ander d'r beurte afwachte vö de WC
en bie 't afvegen van d'r neuze. Dan zoue ze wè anders gae dien-
ke...'
In 't gesprek mee Rinus van 'Oute vaalt de uutdrukkieng keer vö
