Van 't zoldervenster' (1877)
'L
k
Noe nummer 7
As t'r een ouwe Zeeuwse schriever is, die
in vergeliekieng mee d'aoren nooit de
andacht gekregen eit, die at n verdient is
't de Souburger Pieter Louwerse 1840
1908) wè. Ie wier bekend as schriever
van noga moralistische historische boek
jes vo guus en bekende vesjes as 'Waar de
blanke top der duinen.
Dat n een taemelijken staepel dialect-
veraelen en -gedichten naegelaeten eit, is
vee minder bekend. In 1867a, schreef n
'Een genie' vo de 'Almanak voor
Hollandsche Blijgeestigen'. Laeter volg
den twï uutgebreide veraelen en een
antal gedichten. Die gedichten waere nie
aol echt de moeite. Mae z'n veraelen bin
dat net. Ie laet dudelijk ziee, dat n,
ondanks dat n in Den 'Aegt was gae
weune, aohtied de Souburgse 'Pier van 't Zwitsers 'uusje'gebleven is.
'Ieronder een fragment uut 'Van 't zolderveinster. nae 't keldergat',
dat in 1882 opgenome wier in de bekende diajtktbundel 'Van de
Schelde tot de Weichsel' (in angepaste spelliengef
'lerboven 't borstbeêld van Pieter Louwerse (Pier van 't Zwitsers 'uusje) op 't durps-
plein van Souburg
't Was mee de baemisse van 1852 en op een zondag dat 't vrese
lijk sturmde. Achter de kerke bie 't wegelienk van den ouwen
roro waere vier troenken in de dulve gewaoid en onderwiele de
vrouwe van de smid soep zat te koken, viel d'r een stik van de
schouwe midden in de pot en ze stootte d'r eigen van schrik zö
tegen de vooie, dat ze vuuf weken plat op bedde mocht bluve
leie.
Bie den domenie was er een 'eêl gat in 't dek gewaoid, net bie de
veêste. En a vond n zelf dat 't zö kon bluve leie toet den aoren
dag, z'n wuuf ao d'r niks gin zinne in en wou dat de metselaer
kwam om dat gat dicht te maeken. Ten langen leste gaf den
domenie toe en stierde Stoffeliene, de meid, mee een booschap
nae de timmerman, die, zöas dat op een durp gebrukelijk is, ook
verver en metselaer was. Of n nie 's wou komme om een gat in 't
dek te maeken, want dat 't op zolder zö waoide, dat z'n steek a
deur 't venster in d'n 'of van de sampetter, de veldwachter, gevalle
was.
Zö'n 'alf uurtje laeter kwam ze tuus mee de booschap dat de
smid z'n knecht, Klaois, stiere zou.
'Zö', zei mevrouw, 'gae jie dan maer is naer boven en 'aelt de
waste nae benee, aors komt die vol kalk!'
Stoffeliene goeng, en net toen ze d'r mee klaer was, klom Klaois
op 't dek. Noe is 't a lank gelee gezeid, dat 't vrouwvolk nooit nie
nieuwsgierig is, maè graog aolles weet, en zö was 't ook mee
