c l
En onderwiele a Klaois naer 'uus gieng, ieuw Stoffeliene d'r 'arte
vast as ze d'r an docht wat den domenie zeie zou en.'s aevens
stoeng ze in den doenker voor 't open zolderveinster te julen.
Wat een sturmwind a nie doee kan!
II.
'Ken je wel ooit een durpje in 't ronde,
As Ter Oost-Souburg vigelant
Neêe? Dat za 'k je gae verkonde,
't Is de roem van 't ganse land!'
zö kloenk 't tenden 't durp Souburg, 't Waere vuuf boerejoengers,
die ieder op een paerd zaete. Een endje verder kwam d'r eên mee
een lanse in z'n 'anden op vliegenden sproenk anriee en schreeuw
de: 'Op steek, op steek, dat schreêuw 'k een 'êle week!'
As n nog een keer de rienk op z'n lanse gevangen ao, dan aod n
een pries, net zö as de rienkrieërs dat geweun binne. De oppaster
wees 's nae de loddereindoöze, die de pries was, asof n zeie wou:
'maekt dat je 'm kriegt!'.
En volk dat er was! Je kon over de 'oöfden wè löpe. Ier stoeng er
een 'oöpje bie de rienkrieërs, daer bie de balgoöiers en gun ter bie
de rienklöpers. De wegt was zö vol, datte ze gin plekke konde
vinde om koeke te slaen of 'ielikmaeker te loten.
Bie de kerl^e op 't gos stoeng een tente, daer ze. zö van aolles ver
kochte, zöa"S: anies, bier, eiers, koffie, tweêcent/broödjes, persico
en weet ik wat al nie meer. Stoelen waere d'r nje. De taefels waere
planken op schraegen en de banken zömaer gènaekt van ruge
delen op tunnen. f
'Wie is die liefde, Jan?', vraegt een èrrebeier van eên van de
butenplaetsen, 'ze ei in een verschote faolje een kind mee rooie
labbedissen an en twee joenge-
tjes mee negotie an d'r aerms'.
Dat wuuf kwam mee de drie
guus bie de kerke en zette daer
't kind, dat ze in d'r faolje
droeg, op de 'arde kalksieskeien
neer en vroeg an den oudsten
joengen, die d'r net zö ievallig
uutzag as de rest: "Oevee ei je a
ontvange
'Drieëndertig cent, moeder'.
'Zö, bluuft dan maer 'ier mee je
negotie, toet ik vrom komme.
Ik moet-ik 's een booschap in 't
durp gae doe! Za je op je zusje
passé?'
Toen ze dat gezeid ao, goeng ze
weg en dee in de Weststraete de
deure van een renteniersuus
open en riep: 'Uila
'Komt er maer in!', riep er eên
van binnen, 't Wuuf zette d'r
strikschoenen op een matte die
in 't voor'uus lag, want die
rooie plevuzen waere zö kuuskelfjes schoon, da je d'r wè waefels
van zou kunne ete.
'Goeien dag, saemen', zei ze, toen ze in den 'uuze kwam, "Oe
gaet 't mee julder
'E, 't schikt nog a, en 'oe is 't mee joe', zeide de bezinne.
'Jae, dat kon wè beter, bezinne. M'n man is t'r slecht an toe. A
een jaer zonder verdienste en misschien vo z'n leven stekeblind.'
'Zö! Mae noe moe je me toch 's zeie, wie je bint. Ik ken-ik joe nie.'
'Erberge in de Souburgse Weststraete
(noe Paspoortstraete) in kermestied an
't ende van de vorigen eêuw (illustra
tie Anton Dillens).
