'E gosjenokke, Meggeline, ken je me nie meer? Toen ik bie d'n
domenie van Beekèrke diende, weunde jie bie de sicretaoris!'
'Wat, bin jie dan Stoffeliene, die mee Klaois de Smid getrouwd
is?'
'Jae 'k, die bin ik
'Noemde ze je veint niet Blauwlenterje, omdat n aoltied een blau
we pitelaere an ao?'
'Nèt, die is 't!'
'Maer m'n God, Stoffeliene, wat is t'r toch mee joe en je veint
gebeurd, dat je loopt te schooien?'
'Meggeliene, 't is verre mee me gekomme, maer schooie, neê, dat
goddank nog nie. Verleë jaer Pienkster, 't was toen ook Souburgse
kermisse, net as noe, toen zoue ze bie ons ook 's rienkrieë! Ik
stoeng ik mee m'n veint en m'n guus bie de rieërs te kieken, toen
d'r een joengen ankwam, die an Klaois vroeg, of n z'n sigaore 's
bie 'm an mocht steke! Klaois bukte en de joengen 'ieuw z'n siga
ore an m'n mans puupe. Mae de smèrlap ao een kruutsigaore en
toen n een paer trekjes gedaen ao, vloog 't kruut af en Klaois
kreeg aolles in z'n ogen! Dat gaf een 'eêl standje. De sampetter
brocht de joengen op, maer Klaois zei: 'God, Stoffeliene, ik kan-
ik niks ziee.' Noe goeng ik mee z'n naer 'uus en liet den meêster
roepe en toen die kwam en Klaois z'n ogen gezien ao, zeide n: 'As
je een oóge overoudt, Klaois, dan mag je blie weze!' en de meêster
eit de waer'eid gesproke; Klaois is stekeblind! In 't eerste krege me
vee van goeie mensen, mae)r je weet, as 't lank duurt, dan raek je
buten beklag!'
'En wat doe je noe
'Jae, m'n guus lópe mee negotie, maer dat geeft nie vee, en ik;
gaen-ik noe bie m'n ouwe kennissen rond om geld te leen te vrae-
gen, om een mangel te kópen.' 5
'En dan
'Dan gaene me in Stad weune en ik zal ik zie, da 'k wat man
gel' uzen opdoee. Klaois kon dan mangele en verdient dan ook
wat. Azze me 't dan maer zö verre kunne brienge, datte me 't
geleênde geld kunne vromgee, dan kunne me in eere en deugd
leve.'
'En, ei je a vee?'
'Bie ons op 't durp 'k darden gulden opgedae en strekjes kreeg
ik van Jan de Geere, die 'ier mee een tente op 't durp staet, nog
een rieksdaelder. Ie ei geliek mee m'n man knecht bie de smid
geweest.'
'En 'oevee moe je
'Jae, Meggeliene, ik kom ik noe nog een gulden of tiene te kort!'
Toen Stoffeliene dat gezeid ao, goeng Meggeliene nae d'r kam-
menet, 'aelde d'r wat uut en stopte 't in Stoffelienes 'anden.
Stoffeliene liep 'ol over bol nae de kerke mee vuuf rieksdaelders in
d'r zak. Van de negotie kocht de guus ieder een taoilappe en vö
Klaois kocht ze een puupe mee een 'oorne mondstik. 's Aevens
om acht uren kwam ze op Beekèrke en d'r was feêste in 'uus.
Drie maenden laeter zaete Klaois, Stoffeliene en de guus in
Middelburg. In de Lange Viele aode ze een kelder ge'uurd en een
veint, die de kranten vol moe maeke as t'r gin nieuws is, die ei je
in Middelburg ook a, die dee vö die aerme duvels een goed
woordje in de krante.
Noe schrieve me 1876 en as je noe 's in Stad komt, dan moet je s
even bie den Blinden Klaois anlópe, dan za je 's 'ore wat n zeit! As
je an 'm vraegt 'ei je 't nog a nae je zin, Klaois?', leidt n z'n
puupe neer en zeit: 'Goddank, m'n beste, goddank! M'n vrouwe
'oudt d'r eige taoi, m'n guus passé goed op en ik bin-ik goed
gezond. En, a begon 't mee ons noe ook a an 't zolderveinster, en
al 'oudt 't bie 't keldergat op, toch binne me gelukkig! -Allo, trek-
ke, Levien, d'r bin nog drie rollen!'
