De smisse
De menschen doe d'r deurtjes dicht
En aolle veinsters bin eslote,
Mae ginter vaolt 'n strieme licht,
Breed deur de raemen uut egote;
Dat licht danst upplend op en neer;
Je ziet 'n vierig vonke-blaezen
En groote mannen ielke keer
As zwaere reuzen voe de glaezen
De stemmen zonder klank of kleur
Die zoemele de stilte deur:
Omme-domme, oeme-doeme
Omme-domme oem doem.
Nog ienkle trokken doet de smid,
Dan gaet 'n 't uut de kolen lange
En 't iesder zit noe gloeiend wit
Vier-starren spettrend' in de tange.
De knecht stae mie z'n aemer klaer
En zwermend schiete rappe vonken;
De slaegen plofife dreunend zwaer
En 't aembeeld rilt van 't arde bonken;
Ielk slaet 'r op, zoo ard 'n kan,
De duustre stilte beeft 'r van:
Timme-tamme, timme-tamme
Tamme-timme-tim-tam.
Soms toeft d'r erm 'n oogenblik
Mae d'aemers wille nog nie ruste
Dan klienkt 'n driftig: rikketik
Of z'uut d'r eigen werke kuste.
Mae eendelienge oudt 't beuken op:
De wermte is t'r uut esloge
En mie den lesten arde klop
Schien 't leven ok wè wigevloge.
De knecht z'n erm gaet op en neer
En klosse-kloffend oor je 't weer:
Okkte-tokke-okke-tokke
Okke-tokke-ok tok.
En dichterbie klienkt kalm en dof
Bie 't stemgeroffel in de smisse
't Geregeld blaesbalk klos-geklof;
J'oort oe de vlammen spuit' en sisse.
De smid stookt aol z'n vier mae an
En felder zie je 't vlamme-lichten,
Dat laaiend uutbost noe en dan,
Dat spokig speelt op de gezichten.
En duudlik oor je 't noe al ier
Bie 't vlamme-laaien dae van 't vier:
Okke-tokke, okke-tokke s
Okke-tokke ok tok.
Uut 'Nederlandsche Volkskunde. Zuid-Holland en ZeelandGroningen 1931.
De illustratie 'ieronder kom uut 't zelfde boek en is van J. Melse.
