'Meneer de Redacteur' (1946)
J. M. Paridaen
moe nummer t
Nae D. A. Poldermans is 't een 'êle stuit stil op 't gebied van de
Zeeuwse streektaelschrieveriee. De enigste die a in de jaeren veertig
en vuuftig echt over 't 'eden schrieve, waere columnisten in voraol de
advertentieblaeden. In 't Zeeuwsch-Vlaamse Advertentieblad ao toen
'Bram' een column. Z'n echte naeme is J. M. Paridaen en kom van
Sinte Kruus. Ie werkte as gemeêntesicretaoris van Aerenburg. In 't
Advertentieblad van 6 september 1946schreef n an de redacteur:
'k Ben overlest een keêr nao d'overkant gewist. Toen an 'k deu
gieng ben 'k overgegaon mee de Koningsplaot, je weet wè, da
kleine bootje, 't Weer was nie al te schoóne voo den tied van 't
jaor. D'r zat nog a wa wind, mao 't was toen gelukkig nog droöge.
Vanzèlf waorn d'r nog a wa mensn zeeziek, wan 't schommeldn
nog a vee. Zó'n klein dienk ei trouwens nie vee wind
nódig om op z'n kop te staon. En 't was t'r net nog a druk op. 'k
Vindn da'j 't dan eêrder benauwd èt.
't Is toch eigenlijk geen doen op zó'n drukke lijn zó'n klein bootje
te laotn vaorn. 'k Zou d'r niks van zegn a de Previncie geên ander
boótn ao. Mao ze zegn datW an Perkpolder zó'n schóne ferrie
vaort liek a me 'ier voo den oorlog ook aon.
Noe èn 'k aoltied g'oórn, dat 't op de lijn Bresjes-Vlissiengn ve£
drukker is as bie Perkpolder. Mao a da zó is, waorom ruiln zejlan
die tweê boótn nie om. 't Schient da de baos van de boótdienstn
gezeid èt, dat de ferrie nog nie kan vaorn tusn Bresjes en
Vlissiengn omda de anlegplaotsn nog nie gemaokt zien. Mao an
'k eerlijk m'n meênieng mag zegn, dan geloof ik,
dat da mee een bitje goeie wil we zou kunn. An ze mao wiln. Ze
zegn wè een keêr, meneêr de Redakteur, dat 't Landje van Cezand
dikkels vergeetn wor, en waorachtig, zó noe en dan begin 'k dat
ook a te gloóvn. Gelukkig dat t'r tegenwoordig nog al 'n keêr 'n
gróte mond wor opgezet - in 't fasoen dan al tied 'oor - mao wil je
wè gloóvn da ta nódig is.
Mao 'k bin an 't afdwaoln. 'k Wou naomlijk ook nog wa verteln
over de terugreis. Toen an 'k van Vlissiengn terugkwam, mos 'k
over mie de Moerdijkpont, die a in de plekke gekomn is van de
Lekstroom, ook een mooi schip 'oor, die Lekstroom. Da's t'r eên
die a êlemao geên aost èt. Mao die pont van de Moerdijk, da
schien nog a een goeien te zien, zeggen ze, as 't mooi weer is.
Mao toen an 'k-ik overgiengn d'r mee, was 't geên mooi weer. 't
Waoidn nog 'arder as 's uchtienks, en toen a me goed en wel d'r
op zaotn, begon 't nog een lekkere vlaoge te regenn ook. Neê,
toen was 't êlemao mooi. Nergens plaotse om te schuuln. De
golvn van de Schelde sloegn over 't dek dat 't nie mooi meê was.
Kletsnat kwaomn we in Bresjes an. An 'k nog 'n keê nao d'over
kant moetn, dan gaon 'k toch eêst een keê beter op de barometer
kiekn, da weet 'k wè.
't Vorig jaor zien d'r een keêr een paor Ministers overgekomn toen
a 't zukn slechtn weer was, en ze zegn da ze d'r toen ziek van
geworn zien ook. 'k Dochtn toen, noe èn ze 't zelf een keê mee-
gemaokt, 't za noe wè gauwe een nieuwe boot zien, mao 't is nie
uutgekomn.
'k Oópn at er gauwe verbeterieng in za komn. 't Is meêr as nódig.
