Psalm 73 (fragmenten):
'Oe goed is God voe de oprechten.
'Oe goed voe die, die zuver bin van 'arte!
M'n voeten waere bienae uut'eslierd,
't schilden niks of 'k was gevalle,
want gröótspraeke van zondaers
maekten mien in m'n 'arte jeloers:
ik zag 'oe ze verkoevereerden.
Voe ulder binne d'r gin belemmeriengen;
ze blienke van gezond'eid,
rechte binne ze van lief en leeën;
de moelast die oons overkomt
slaet nie boven ulder 'ööd saemen,
't gemartel van gewone meinsen
gaet an ulder ziele verbie.
Mot je zieë 'oe ze d'r eigen optuge:
mie verwaend'eid of't 'n stel kraelen is;
mie macht asof ze in 't nieuwe gestoke bin.
D'r oogen glienstere boven d'r vette kaeken;
d'r geest wordt an'edreve deur opschepperieë.
Ik wou ik dat aollemaele begriepe
mae 't deerne zeer an m'n oogen;
totdat ik bmnengoeng in Gods 'eiligen tempelj(
om daer dudelik te zieën
'oe ulder an d'r ende komme...
'Oe dikkels zet jie ze nie op glad ies
en kop over gat drief je ze
in de verrieneweerienge!
Wien ae ik in den 'emel?
Wien, behalve joe?
As m'n 'ebben en 'ouwen in joe verankerd is,
dan weins ik ok niks mi,
'ier op deez aerde.
As m'n ziele 't begeeft,
Saemen mee m'n moeie lief,
Dan 'eet m'n eigendom: God;
Voe eeuwig.
Joe, 'EERE, ae ik verkoze
om bie joe te schulen.
Uut: Jan Kousemaker, 'Een 'andvolpsalmen voe 'ier en noe',Middelburg 1981
