Mensen die wèrke N v 'Ik bin in januari mee m'n studie opgouwe. Ik docht: dan 'k E misschien drieënalf jaer verlore, mae dat leste 'alve jaer winne 'k dan toch.' Jan-Kees is 23 en draoit vanaf maerte 1999 op een kraene, nae tweê maenden uutzendwerk. De Agrarische jg Hogeschool in Delft 'ieuw n vo geziee. De Walcherse boerezeune ao nog maer een 'alf jaertje te gaen, mae was z'n motivatie glad kwiet. 'Ik ao die studie zonder moeite kunne afmaeke, want mee leren 'k nooit moeite g'aod. Maer ik was eigenlijk a nie mi gemotiveerd nae m'n stage in Goes, bie de 'Dienst Landelijk Gebied'. Daè was me duudelijk g'ore: as dat m'n werk moe ore, dan kan 'k net zö goed geliek opouwe!' Jan-Kees geeft an dat z'n beslissing feitelijk tweê kanten ao: 'Ik bin aoltied van plan geweest om laeter van vaoder 't 'of over te nemen. Nest een baan wou ik dat doee, want full-time boere, da gae nie mi. Maer as ik eênmael wat verder kwam mee die studie, ik dee de richtieng 'Natuur en Landschap', dan zag je pas waer as je feitelijk naè toe groeide: een baan mee verantwoordelijkeid en dat 'ouw nie mee veertig uren in de weeke op. Dan moe je biebluuv^, bielere en zö en 'k zag ankomme da'k dan 's aevends geên tied zou om op 't 'of te werken. DusJstoppe d'r mee. Noe as kraenmachinist lukt dat natuurlijk wè, dat werken op 't 'of. Mae dat was 't nie alleêne....' Jan-Kees knikt. Opluchtieng, das 't goeie vJbord. Bliee, dat n uut Delft weg is. 'De andere reden da'k nie deur wou gae is da 'k in m'n stage kennis miek mee 't werk daè as ik vo opgeleid wier: ansturende functies, beleidsfuncties. Ik kreeg te maeken mee mensen die in mien ogen te weinig uutvoere. Ze moete mekaore bezig 'ouwe op die kantoren en as je j'n eige daèr in kan vinde, dan ka je een wereldbaan 'ebbe. Da geloove 'k zeker. As je j'n eige daèvo geeft, dan ei je 't glad nie moeilijk.' 'Mae zö zitte ik nie in mekaore. Mien instellieng is anders: ik wil werke en nog leuke diengen doee ook. Ik die studie nooit anders geziee as een bitje lere. Mae de meêste die op de Agrarische Hogeschool zaete, aodde een glad anders verwachtiengspatroön: studere en een mooie baan mee een goed salaris. Eigenlijk zöas 'eêl de maatschappij tegenwoordig dienkt dat 't moet. Die lui studeerde volgens mien over 't algemeên ook om d'r eige 'student' te kunne noemen.' 'Mae de klap op de vuurpiele was toch m'n 'alf jaer stage bie de Dienst Landelijk Gebied in Goes. Da's een afdeêlieng van 't Ministerie van Landbouw en Visserij. As je zag wat er aol over en weer goeng van ulder kantoor naè dat van Rijkswaterstaat, dan docht je ook: ze 'ouwe mekaore bezig. Weet je dat de Dienst Landelijk Gebied natuurgebieden ontwerpt? Ik docht dan: zö een plan moe goed uutvoerbaer weze en nie te vee koste. Praktisch dienke dus. Mae die lui daè redeneerde: maek mae wat leuks en zet mae zö 'oog meugelijk in. Das natuurlijk stikke simpel: zömae wat ontwerpe en d'r van uutgae dat een ander d'r wè in za schrappe.' 'Zö deeë ze dat op elk niveau bie die Dienst. D'r oort alleên min der geschrapt as je j'n idee goed kan onderbouwe. Maer ik zou zeie: probeer zö'n plan geliek goed op papier te zetten. Anders loop je 't risico dat er iets in bluuft da je zelf nie belangriek vindt en dat 't waerdevolste geschrapt oort. Dat 't een los saemenraepsel oort van glad verschillende uutgangspunten. Ik kreeg nie vo niks 't idee dat ze mekaore ginter bezig zitte te 'ouwen....'

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 1999 | | pagina 40