Studenten 'op kot': 'Noe gaen 'k studere en dein is dét 't!'
Jan-Kees schudt z'n 'oöd as n d'r an dienkt dat n een keer deur de
Dienst Landelijk Gebied d'r op uut gestierd wier om naè 't werk
te gae kieken. 'As je noe toch mee vier man ergens naè moe gae
kieke! Twee man waere d'r bezig om nieuw bos in te planten en
vier man stoenge d'r bie om te kieken 'oe dat gebeurde. As je dat
mae niks vindt, dan zeie ze: 't leit er an of je een dienker of een
doener bin.... Nou, daè bin;'k nooit zö goed uutgekomme. Zelf
dienke 'k dak toch geregeld óók dienke, mae goed.... En ze zun
toch ook nog mensen moeten die werke? Ze leve toch ook vap
de mensen die gewoon werke, zukke ambtenaeren. Laet ze dagF
dan maer een bitje naè kieke 'oe as die dat doee. Dat kan ik wè
vertelle: gewoon een bitje logisch dienke en niks meer as dat!'^
Zö kom Jan-Kees wi uut bie z'n medestudenten in Delft: d'r
waere mae weinig zeuns en dochters van zelfstandige bie. 'Daèr
Noe numme
zat dat verschil van instellieng ook nog in: as je vö j'n eige bin,
maek je méér uren. Dat kwam uut as 't goeng over vrieë tied.
Ulder woue d'r eige ontspanne en daènaest nog 's echt niks doee.
Ik werkte naest m'n studie, dus ik dee dat volgens mien in m'n
vrieë tied. Dat werken was mien ontspannieng en ik nooit de
behoefte g'aod om sóórten vrieë tied te onderscheien! Wat die lui
van de studie en op die stageplekke trouwens ook goed konde,
was de diengen die as ze deeë mee woorden véé mooier en belan-
grieker maeke as dat 't wezenlijk was. Mae mien leit dat nie zö, da
kan je nie 'elpe, ee....'
't Is een deel van z'n leven dat Jan-Kees vögoed afgesloten eit. An
z'n drieënalf jaer Agrarische Hogeschool za d'n nie vee as kraen-
machinist. As boer misschien een bitje, maer ook nie vee.
Kennissen uut Delft ziet n nie vee mi. 'Ik was aoltied in 't week
end tuus en ik nog aoltied m'n eige maots, die as ik aoltied a ao.
Vo wat as ze dan studentenleven noeme, moe je feitelijk 'eêl je
vorige leven opgee. Das dan zö'n verwachtiengspatroön: noe gaen
'k studere en dan is dat 't! Dat kan wè goed werke vo je studietied
zelf, mae nie vo nae die vier jaer - as je teruggaet naè daer as je
vandaen komt. Dan kenne ze je misschien nie mi goed, maer ook
as dat meevalt, dan ei je vier jaer gemist.'
'Een voorbeeld - zömaer een kleinigheidje. Mee kerst gaen ze op
stap mee een ploeg vrienden en je bint er nie bie as t'r iets gebeurt
daè as ze tien jaer laeter nog over praote. 't Volgende jaer gae je
wè mee, mae toch ei je dien eênen keer gemist. En da vinde 'k
jammer. Daerom goeng ik in Delft alleên op stap deur de weeke.
Daè ao 'k dus nog best tied vö. Mee een man of drie, viere uut de
klasse, die een bitje 't zelfde doch te as ik: op stap gae en ook nog
wille werke. Lui die 't ook een bitje snapte, begriep je? Jammer
eigenlijk, da'k die nooit mi ziee. Daè zou ik zö wi een aevend mee
kunne praote!'
