Sentimenteêf
'Oe langer an 'k weg zien uut Zeêuws-
Vlaondern, oe meer ik m'n eign interes-
seern voo 't dialect van dao. Geboren en
getogen in Aernburg, maor op m'n der-
tiendn nao Braobant veruusd. Op zö'n
leeftied is 't belangriek om overa bie te
o) 'oom, dus da bitje Zeêuws-Vlaoms da'k
kon, maoktn agauw plaots vo 'houdoe' en
ik kon ook a 'kei-goed iets nie zoeken
oftewè ergens geen zin in 'èn. Da was al
geen probleem. Op m'n negentiendn ging
'k 't 'uus uut; op kaomers in Nijmeegn en
daor weun 'k noe, op m'n tweêëntwin-
tigstn, nog altied. M'n moeder is wee trug
veruusd nao Zeeuws Vlaondern, nao
Terneuzn.
Toen'k pas op kaomers weunende, 'aon'k
nog geên wasmesine, dus reisdn ik ieder
weekend af nao Terneuzen mie m'n vule
waste. En dan leek 't wè of elke
Nederlandse student nao Zeêland most.
Nondedju, wa zaotn die treinn, busn en
boótn vol op vriedagmiddag. Da zitn ze
noe trouwens nog, mao m'n vule waste
moe nie mi mee. 'Da scheêl een slok op
een borrel', zou m'n oma zegn.
A je nie-Zeêuw'n vertélt da je biena vier
uurn moe reizn om bie moeders tuus te
komn, dan kiekn ze je mie gróte ogen an,
zó van: 'Mao, das een keêr èrg!'
Mao dao bin 'k 't nooit mie seêns. "Wan
'oe dichter bie uus, oe meer Zeêuws je om
je 'oórt. Asof dan iedereen wee z'n eign
taole durf te praotn. 'k Geef toe: 'k praot
ook nooit Zeêuws in Nijmeegn. Da gao
gewoon nie. Maor a je dan tuus komt, a
wè jao, dan kom 't vanzèlf wee boven
drievn. Da wil zegn: 'k zien 't an 't leêrn,
wan zó goed kan 'k 't nog nie. 'k Wil nog
wè een keê vanalles deu mekaore goóin:
Zeêuws, Braobants en Nijmeegs.
Dien boot, 'k zweer 't je ik gaon da dienk
misn at ie trek vervangn is deu die tunnel.
An ik op de boot van Kruningn nao
Pèrkpolder gaon, dan gaon 'k écht naor
uus, das vekansie. Dan kiek 'k al uut naor
't bolusontbijt bie opa en oma op zaoter-
dag. Dao zou een méns speciaol voo naor
uus komn. En ik 'èn iets mee da waoter,
da vin 'k machtig schoóne. En daor gaon
'k liever over dan onderdeur.
An 'k dan op zondag wee den anderen
kant op vaorn, dan krieg 'k toch aoltied
een bitje heimwee. Messchien is da wè
omda me moeder me te vee verwènt in 't
weekend, da zou goed kunn. Zó'n week
end is altied goed om wee energie op te
bouwn voo da bruisende studentnleevn in
Nijmeegn.
Wan ik klienk dan wè wa sentimenteêl
over Zeêuws-Vlaondern, maor in
Nijmegen èn 'k 't verrekte goed nao m'n
zin. Dao zou 'k ook nie zómao weg wiln.
En 't is ook nie altied leutig da je zó vérre
moe reizn. Je kan nooit 's even naor 'uus,
een weekend is eigenlijk a te kort. A je
dan ook nog 's de pech mocht 'èn om ver-
traogieng op te loópn, dan is 't ook glad
nie leutig meêr, 'oor. Mao toch bluuf 't de
reis wè waerd, m'n Zeêuws Vlaomse land
je. Dan mao sentimenteêl.