weete 'k nie zeker, mae't is goed meuge-
lijk. As ik nae een weekend thuus wi in de
Bijlmer kwam op m'n kaemer, laege d'r in
elk geval wè's lange zwarte krulaeren in
m'n bed. Van mien waere die nie en ver
der was t'r daè bie mien weten geen mens
geweest...
Mae goed. Walter jonge, as je nog in
leven bin, dan za dit schriefsel je dienke-
lijk wè nie onder ogen komme. 't
Tiedschrift Noe ei geên abonnees op
Tahiti of Hawaï - op't moment tenminste
nie. Amperan in de Bijlmer.
En Walter, as ze je onderwege naè ginter
toe overboord gezet Tja, dan bluuft er
vö mien nie anders over dan 't uutspreken
van de leste woorden die as een ouwe zee
man verdient: Eên - twee - drie - in
Godsnaem.
Walter, daè gae je!
Boer Boerinne
De boerinne stae op Beekerke
op Zoetelande stae de boer.
En a is de afstand nie zö verre
tegaere kommen is een toer.
Zie bluuf stokstief staen daè bie de kerke,
de boer bluuf onder an den diek.
En as je d'r langs kom, za je merken
ze staen d'r dag en nacht te kiek.
Dat is voe die tweê toch ok gin leven:
tegaere 'oren - toch alleên...
Ze zulle d'r nie echt vee om geven,
want allebei zien ze van steên!
Chris Koolstra