weete 'k nie zeker, mae't is goed meuge- lijk. As ik nae een weekend thuus wi in de Bijlmer kwam op m'n kaemer, laege d'r in elk geval wè's lange zwarte krulaeren in m'n bed. Van mien waere die nie en ver der was t'r daè bie mien weten geen mens geweest... Mae goed. Walter jonge, as je nog in leven bin, dan za dit schriefsel je dienke- lijk wè nie onder ogen komme. 't Tiedschrift Noe ei geên abonnees op Tahiti of Hawaï - op't moment tenminste nie. Amperan in de Bijlmer. En Walter, as ze je onderwege naè ginter toe overboord gezet Tja, dan bluuft er vö mien nie anders over dan 't uutspreken van de leste woorden die as een ouwe zee man verdient: Eên - twee - drie - in Godsnaem. Walter, daè gae je! Boer Boerinne De boerinne stae op Beekerke op Zoetelande stae de boer. En a is de afstand nie zö verre tegaere kommen is een toer. Zie bluuf stokstief staen daè bie de kerke, de boer bluuf onder an den diek. En as je d'r langs kom, za je merken ze staen d'r dag en nacht te kiek. Dat is voe die tweê toch ok gin leven: tegaere 'oren - toch alleên... Ze zulle d'r nie echt vee om geven, want allebei zien ze van steên! Chris Koolstra

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2000 | | pagina 40