Amsterdamse jaeren
Jan Zwemer
M'n 'uusbaos Walter was maer een van een 'êle reêste vreemde
figuren daè a 'k in m'n eerste Amsterdamse jaeren mee te maeken
kreeg. Amsterdam, daè kon aolles, daè moch aolles en - nie min
der belangriek - daè kwaeme de meêst bizarre figuren terechten.
'k Stoeng dan ook geregeld vreemd te kieken, mae nooit lank.
Een bitje apart volk, alla, dat dee daerom toch nog geên kwaed?
Trouwens, ze 'aodde mien ook aoltied vor een bitje een aparten
g'ouwe - op 't durp tenminste - dus ik wist dat dat nie zö vee
zeide.
Van aolles spoelde d'r an in Amsterdam - bluven 'angen mee een
vakantie, angetrokke deu de magie die at er van de naeme van de
stad uutgieng. An 't staeretje van de jaeren zeventig was dat nog
een bitje een glans van vrie'eid - op wat vö maniere dan ook uut-
geleid of beleefd - awast was deur de slechte economische voruut-
zichten de punkleuze no fun, no future' vor ons 'eêl wat beken
der as 't flower-power gebeuren.
D'r waere natuurlijk ook ménsen in Amsterdam belonde vor
ulder wérk. Engelse zag je in die tied vee - net as in Vlissienge -
want in Engeland was 't aol nog vee beroerder as bie ons. Richard
was t'r zö eên, 't zeuntje van een grote annemer uut Wales. Ie zat
in de bouw en ao z'n verbluuf in de winter van '78 in eên van de
kaemertjes van Walter, mien 'uusbaos in de Bijlmer. Richard was
een kort, breed ventje mee een kop krullen, die at z'n vrieë tied in
Amsterdam wè zoete kon brienge. Zupe mee z'n maats uut de
bouw - en wuven versiere. 'Too much tits - you can't go in
between - oordeelde 'n deskundig over 'Ollandse vrouwen. An de
aore kant van de zeê was't natuurlijk toch beter.
Ik knikte maer is braaf. Gelukkig 'oefde ik vö Richard geên moei
te te doen om m'n bravigheid weg te steken. Ie ao gliek deur da
'k vö dat soort uutstapjes nie te porren was - tenslotte was ik ook
een jaer of vuve joenger as 'im en kon ik aolle weke naer 'uus.
Maer ie von wè da'k meer om moch gae mee lui zöas John-Peter
en Simon-Paul. Richard was raezend enthousiast over die vrien
den van me, voraol naedat ze een aevendje op m'n kaemer in de
Bijlmer waere geweest. Mee z'n vieren 'aodde me wat flessen bier
en ander zuupsel toet een goed ènde gebrocht en John-Peter en
Simon-Paul 'aodde ulder kunsten getoond deur van de rand van
't balkon naè benee te pissen, tien verdiepingen diepe. Dat waere
nog 's goeie maats vor een gastje zöas mien - ik was dien aevend
waarschijnlijk deur m'n tweê Middelburgse maats nog een paer
graadjes gestege in Richard z'n achtieng. Ze bereikte trouwens
vele jaeren eerder as mien de fase van braaf 'uusvaoderschap. In
Amsterdam, wel te verstaen. Richard 'k 'ier of daer in 't jaer '79
vö 't leste geziee. 't Was een kouwe winter en ie kwam meêstal
diepe in de nacht op z'n kaemer terug - in between was 't natuur
lijk vee lekkerder waerm as tien 'ooge in de Bijlmer. Of waere 't
mae praotjes van Richard en dee 'n aoltied alleên mae zupe mee
z'n maats van over 't waeter?
Vergeliekbaere, mae toch andere aspiraties ao Marcel. Me 'ebbe
nooit gewete of Marcel misschien op de plezierige reputatie van
Mokum as waerme stad afgekomme was vö z'n geschiedenisstu-
