200 jaorn oud, dan is-tie al écht oud. En van vo 1700 zien d'r
mao ienkele schuurn meêr in onze provincie...'
't Slopen van schuren en boereweun'uzen gaet in 'eêl Nederland
'ard, weet Piet uut z'n daegelijkse praktijk. 'Soms bel ik een boer
op om te vraogn of z'n boerderie onderzocht mag worn deur de
Stichting Historisch Boerderij onderzoek. En dan zeg zó een man:
das goed, mao dan moe je van de weeke nog afkomn, want dao-
nao wordt ie gesloopt. In 't Oosten van 't land bin de boerderien
wa kleiner, dus die kunn makkelijker verbouwd worn toet weun-
boerderie. Mao in Zeêland bin die schuurn zó machtig groot -
die kostn te vee. M'n vaoder zeg wel 's van die ouwe schuurn: die
moetn volgetast zien, at die leeg komn te staon dan kriegn ze vee
te vee van de wind te lien.'
't Is een bekend verschiensel in aolle dêlen van Zeêland: een boe-
reschuure die as mee sturm in mekaore stuukt - en nie alleêne
omdat de eigenaer balken d'r uut g'aelen eit om zövee meugelijk
caravans d'r in te zetten. Maer ook rechtstreeks ore monumentale
boereschuren en 'uzen dus deur mènsen'and naè benee g'aele. 'Je
kan nie elkn eigenaor oplegn om ze te onder'ouwn', zei Piet van
Cruyningen. 'Da kost 'andn vol geld. Of ze moetn overgaon in
'andn van 'êle rieke particuliern, die d'r alles voor over 'èn. Ik
weet zó een geval in Axel en in Truzement is t'r een 'of gered deur
een rieke Belg. Zukke mènsn 'èn d'r dan 't geld vo om een nieuw
rietn dek d'r op te laotn lein...'
'Een concrete oplossieng is t'r nie', vertel de boerezeune.
'Agrarisch gebruuk is t'r in vee getallen nie meê vo zukke gróte
schuurn. De gemeêntn passé de regeltjes toe en dan moetn
gebouwn mee een agrarische bestemmienge dus persé agrarisch
bluuvn. Een Schoóndieksn boer wou in z'n schuure apparte-
mentn 'èn, mao volgens de voorschriftn kostn dat tweê miljoen...'
Dat goeng dus nie deur en de schuure bleef zonder functie.
Zukke gebouwen zonder opbriengst vö de boer lope 't gevaer in
'alfweg Schoöndieke en Oöstburg stae dit 'ontmantelde' boere'of
de naeste toekomst een keer te verdwienen. As een boer besluut
niks meer an den onder'ouw van z'n schuure te doen, dan mag n
dat - mae de regelgevieng is nie zonder schuld.
't Gaet in zukke gevallen feitelijk om dezelfde starheid die at
ingebouwd is in de bepaelieng van de bestemmiengsplannen dat
er maer eên weun'uus op een boerderie mag stae - behalve as t'r
aoltied tweê gestaen 'ebbe. 'Oe goed ook bedoeld, die regel wil
d'r noga 's de reden van weze dat 't Zeêuwse landschap achteruut
gaet deur 't verlies van een karakteristiek oud boere'uus. Nie verre
van 'de Korenbloem', an de Kleine Putweg in Stroskèrke, oort
noe nummer s#
