een nieuw 'uus gezet naest de boerderie op nummer vuuve. De
schuure is a een keer nieuw gezet, dus as binnenkort 't weun'uus
verplicht tegen de vlakte gaet, dan is t'r van 't ouwe 'of niks meer
over. Volgens Frans van den Driest, kenner van de Stroskèrkse
geschiedenis, gaet 't wè om een boere'uus van 200 jaer oud.
'Zonde, en 't is de tweêde keer a dat 't gebeurt an de Kleine
Putweg.'
Ook de voorzitter van de provinciale commissie van de Bond
Heemschut, Ir R.M.Th. Adriaansens, laet wete dat er nie vee
gedae kan ore vö boere'ofsteën op 't moment dat de eigenaeren
beslute te gae slopen. Zien organisatie kan en wil z'n eige alleên
maer inspanne vö panden die ook officiéél te boek stae as monu
menten. En dat is mee vee boerderieën - a bin ze nog zö schitte
rend gelege in 't cultuurlandschap en beeldbepaelend daèvö - nie
't geval. An de echte monumenten 'ebbe me onze 'anden vol,
liekt Adriaansens in feite te bedoelen, 'Heemschut' kom nie
graog buten z'n eigenlijke terrein. Goed, mae wien neemt 't dan
op vö onze Zeêuwse boerderieën? Zou 't Bureau vö Toerisme
Zeêland - mee aol z'n activiteiten vö 't Zeêuwse streekeigene - die
kwestie nie 's op taefel kunne gooie bie de gemeêntelijke en pro
vinciale autoriteiten? Vö 'de Korenbloem' is 't te laete, vanzelf.
Mae wien za 't zeie of t'r nie vee gered kan ore as me as saemenle-
vinge beslute dat aol dat slopen nie zömae deur mag gae. Dan is
de tied daèvö noe angebroke: 't gaet ommers 'ard de leste tied.
Noe nummer 7
tussen Bresjes en de Kruusdiek stae noe dit 'burger'uus' op de plekke van een ouwe
boerderie)
"Door het verdwijnen van historische boerderijen zal het Zeeuwse
landschap niet meer herkenbaar zijn als 'Zeeuws'."
Stelling bie 't proefschrift 'Behoudend maar buigzaam. Boeren in
West-Zeeuws-Vlaanderen 1650-1850, deur Piet van Cruyningen.
0^
