de, sieste de granaatscherven nog in 't waeter a 'k kort onder Domburg kwam. 'Mijnenveld' zag je op bordjes mee een doods kop. Daè moch je om'eene vaere. Dat was de leste beschietienge. 't Was bar, wat er aol onderwege op 't waeter dreef. 'Uusraed, knienekotten, dooie 'oenders, koeien, paeren, 'aezen, aerepels, peeën, fruit. D'r stoeng ook nog tèrve in 't waeter. Op de groene rik van een bunker zag ik drie 'aezen lope. 'k Wilde ze meeneme in de boot, maer a 'k korterbie kwam, kóze ze de verdrienkiengs- doód. Agauw was m'n bootje een soort 'hulpdienst' vö Jan en alleman. Redde wat er te redden was. Buurmans vaerke zat nog in 't kot, rondom in 't waeter. 't Gebrul van 't beêst kon 'k nie langer an'o- re. Buurman zeide: neemt n mae mee, dood of levend. A 'k er bie kwam, stak 't dier z'n snuut deur 't raempje: daè kwam 'ulpe. Mae die 'ulpe kostte wè z'n leven. Op slagersmanier 'k 't vaerke dood gedae en toen in de boot gerold, 'k Kwam op Domburg terug en daè stoeng Jewannes Sturm: 'Ael je mien vaerke ook? Een vaerke van 250 pond: 'oe kan dat? As jie mae vaert, dan zurge ik vö de rest, zeide Jewannes. Me vaere naè 't kot toe, ie doe 't deurtje open en 't vaerke loop zö naè z'n baos in de boot. Jewannes wreef wat an de buuk van 't beêste en zó, geknield bie 't leiende vaerke, kwam de man op 't durp. Daè stoeng slager Hugense te wachten op de vracht. As 't vaerke dat geweten ao.... Laeter miek ik een kleiner bootje om makkelijker mee in de 'uzen te kunne vaeren bie 't verschepen van 'uusraed. 't Was een vreemd gezicht as me d'r mee deur de kérke vaerde om de bibliotheekboe- ken op te 'aelen. De banken dreve deur de kérke, de preekstoel was maer een laog preekstoeltje g'ore. Bie 'arde wind - de winter naederde - was de golfslag te 'ooge vö m'n boot. Ik meende: as me een kleine boot kunne maeke, kunne me een groten ook maeke. Mae waer? Op de 'ofstee 'Rapenburg', op 't dilt boven de koe- iestal, wier de scheepswerf ingericht. De teer was nog nie drooge, of onze derde boot moch te waeter. D'r was 'aest bie. 't Was een boot vö twaolf toet vuuftien man - een 'alf jaer lank vaerde m'n broers en ik d'r mee tussen Middelburg en Domburg. m u e Leen Joosse in z'n bóót an de Seisweg in Middelburg

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2000 | | pagina 35