Van de koer toet 't koól'of
Wereldoorlog. Bie El Alamein 'aodde de geleerde de Duitse troe
pen van Rommel versloge en van daer af in was 't de goeie kant
opgegae.
Toen ao Rien gevroge of buurman dat nog een keer wou zeie.
Ja, ie 'oorde 't goed. De geleerde. De geleerde, die 'aodde in El
Alamein en naedien de Tweêde Wereldoorlog gewonne. En Rien
was óók een geleerde, daerom vertelde buurman ook zö graog
tegen 'im over de diengen uut die oorlogsboeken.
Lang leve de geleerde. Buurman las in z'n eênvoud in aolle boe
ken over den oorlog 't woord 'geallieerden' as 'geleerden'.
Rien ei mae nie geprobeerd om dat rechte te zetten, want ie was
bange dat dat toch nooit zou lukke...
Jean-Noël Ternynck
D'r was een 'arte in de deure om klaorder te kunn zien
In 't middel van den winter 't was daor koud om te zitn
Een paor oude gazetten esneen in kleene bitjes
nuus oud vertrek in 'out was lyk een koól'ofkotje.
Toen, een paer keers 't jaer, me moestn den bouwpit uutdoen
Mee twee oude seuln op een jok en bouwsjutteln
'k Dee dat mee Vaoder, 't was geen liefhebberie
't Stoenk enigste daogn, nuus koól'of was d'r bie.
Maor nuus land was bliede en gaf schone groenseln
Me smeet' oek op 't koól'of de zienders van de stoven
Nuus zweête was gekoóp en de veite voor nieten,
pattaten in den winter, edoken mee papieren.
Me èn nu een 'binnenvertrek', 't is wit of in koleure
't Is aol automatiek: 't waoter komt en gaot deure
Zelve 't papier riekt goed en 't is zoet in nuus gat
Me zoün daor kunn bluuvn en leezn dag en nacht.
Uut: Van de Leie toet de Zee, kleene gedichten van Jean-Noël Ternynck. De spellien-
ge is een bitje angepast an wat a me 'ier in Zeêland geweun zien. Een paer woorden
verklaerd: nuus - ons; 't vertrek - 't uusje, de plee; bouwpit uutdoen - den beer uut
doen; seule - immer; bouwsjuttel - delfschoppe; veite - mis; edoken - bedekt. De ou
die in West- en Frans-Vlaenderen as oe oor uutgesproke, schrieve me 'ier as oü.
