De struusveugel aa 't beter bekeken. Toen at er even gin mens
keek, frommelden ie gauw een ei van z'n in een 'oeksje en maèk-
ten dat n wigkwam.
Den aren ochend von den ezel dat ei en ie rolden 't naè Jozef. Die
maèkten 't open, rookt er 's an en eit 't toen gebruukt om d'r plat
te koeken van te bakken.
Toen a aalles zö'n bitje binnen ewist was, docht Jozef even nie
goed naè. Ie wou de luure van 't kindje een bitje beter vastmaè-
ken, dee een paer stappen naè voren en trapten per ongeluk een
zeuge plat. Ie verschrok vreêd vee, mae ja. 't Kindje keek toch een
bitje futig naè z'n, wan 't aa ezien wat a Jozef edaèn aa.
Noe mo je nie dienken da Jozef z'n eigen lank zondig voelden.
Daè aa t'n gin tied voe. Ie most op gaèn treeën. D'r wazzen naè-
melijk een paer vliegen en die wouen nie wig. Meria aa ezeid:
'Noe motten julder ok 's clerantie maèken, 'oor. J'èn noe genoeg
over 't kindje ekropen'.
Jozef zeien: 'Toe, gaèn julder noe 's van dat kind of. Kruup mae
op de kont van den ezel'. Ie docht bie z'n eigen: 'Dan slaè dien
ezel ze wè dood mie z'n staert'.
Even laèter aa t'n 'artkloppigen van die gedachten, wan zoiets
moch n nie dienken. Toen vroeg n 't nog eên keer: 'Gaèn julder
noe wig of 'oe 'k 't noe eigenlijk!'.
'Me dienken d'r nie over', zeien de vliegen, 'wan ons wazzen 'ier a
vee langer as julder'.
Op dat moment stoeng Jozef mie z'n mond vol tannen.
De dag daè op kwammen d'r wee mensen kieken... Ze schollen
mekaren uut omda ze riie langs d'are konnen kieken. Ze werkten
mie d'r ellebogen a ze vonnen dat 't te lank duurden en gaè zö
mae deur. 't Leken wè verslaggevers uut de medernen tied.
Jozef zei: 'Kiek noe 's naè 't kindje, 't Liekt wè of at n die mensen
minder graag ziet as de beêsen'.
'Och ja, tummermantje', zeie Meria, 'een kind veins nie, ee'.
't Wuufje uut 't land van Yese wier wakker en kiek... 't was een
droom.
Noe nummer
Voe dit verhaal is gebruuk emaèkt van 'De diererrop bezoek' van Jules Supervielle
