Knoeie mie kaesjes
m
Peter Dieleman
Daè gieng 't eigenlijk om, toen a 'k zö'n uk was van een jaer of
vuuve. Dat was de essentie van de kerst. Kedo's deeë me nie an,
den biebel kon ik nie leze, en voe de zondagsschoole was ik nog
te klein. Sneêuw lag t'r ok bienae nooit, dus bleef over: kaesjes.
En dan vooral die kleine stompjes. Ik miek fantastische diengen
van kaesvet.
En 't mooie was dat 't bie ons een paer keer op een jaer kerst was.
Dat kwam omda me achteraf in de polder weunden, zonder elek
trisch. Bie ons kwam t licht uut een gasbusse. Zö'n gasbuzze was
op de meest ongelege momenten leeg. Net 'alverwege 't koken, of
a je 's aeves gezellig bie de kolekachel zat. Dan zei m'n moeder:
'Frans, 'k gloöve dat de gasbusse een ende leeg is'. Mien vader
mompelden dan een paer nie zukke mooie woorden, wan dat
betékenden dat n nog op de fiets naè 't Sas most om een nieuwe
busse.
Voe mien begon dan 't feest. Bie de leste flikkeriengen van de gas
verlichting pakten moeder een doosje mie kaesen. Dat was 't zelf
de doosje dat a me mie de kersdag gebruukten. Daè zatte dus
kaesen in, daèr a me d'r een paer van anstoke om nog een bitje
licht te 'ebben. Mae daè zat ok een soort carrousel in mie belletjes
en engeltjes. A je daè een paer kaesjes onder anstak gieng dat spul
draaie en belle. Ik aa toen a deu, dat a je een paer gewichtjes weg
liet, dat 'êle spul drie keer zö 'ard gieng draaie. Dan kreeg je
turbo-engeltjes.
Voe mien was t't dus soms in oktober of maerte a kerst. Vandaer
messchien da 'k er nie zövee moeite mie aa om van de zummer
Noe nummer 10
een kerst-cd op te nemen. En knoeie mie kaesjes....dat doe 'k 't
'êle jaer.
Die kerst-cd van Peter Dieleman, den eesten kerst-cd in 't Zeeuws, 'eêt netuurlijk
'Zeeuwse Kerst' en leit op verscheiene plekken in de wienkei. A je n nie kan vinde,
ka je een kaortje doee nae Noe.
