Kwarre
Ger Bertholet/Jan Zwemer
In 1994 vertaelde Jan Zwemer de monoloog 'Knötsj' uut 't Zuud-
Limburgs van Ger Bertholet in 't Walchers. Naedien wier 'Kwar
re' in 1995 deur beroepsacteur Bram Kwekkeboom - afkomstig
uut Middelburg - gespeeld in vuufentwintig Zeeuwse cafés.
't Stuk gaet over een vroegere cafébaos die z'n eige zit te bedrien-
ken bie een ander in 't café. Ie ei een goeie reden om te drienken:
z'n eige café is afgebrand en daèbie bin z'n vrouwe Ria en z'n
dochtertje omgekomme.
De brand is meugelijk angestoke. Eit die man 't misschien gedae
die deur Ria indertied uut compassie in 'uus genome was? De
anwiezingen wieze aol die kant uut, mae de politie ei 't onderzoek
officiéél afgeslote - zonder uutsluutsel. Vö Kwarre bluuft er niks
over as den drank en 't meedogenloze gezelschap van de gemid
delde cafébezoeker, die aoltied wè wat te lullen weet.
Beterweters, mae Kwarre kiekt er dwas deur'eene.
Noe nummer
'Oe is 't?
Wat za'k zeie. Ons soort ei' nie vee te missen, ee.
Vreemd 'ier, zeker?
Uut Stad?
Ghe, ie komt uut Stad, palda, palda...!
Daer is de zöveesten gevonde, weet je nie?
Bie dat tunneltje, in den doenkere.
Of was 't noe in de bosjes daer achter?
(kiekt) Kun je 't een bitje bie'ouwe, mannen?
Je moete noga sabbere!
A't zö druk is kom je agauw glaezen tekort. En 'anden.
Vertel mien niks, 'k wete 'r aolles van.
't 'Eêle gebeuren.
As de klanten mae nie 'oeve wachte, ee barman!
Medecien vö lichaem en ziele
Olie vö spieren en kneukels...
Dien daè eit 't nog nie in z'n viengers, dat zie je mee een 'alf
ooge.
Ee, lae mien is op joe plekke, een stuitje mae. Ik... palda, palda.
Lae mae doee, 'k lulle uut m'n nek^Nooit eerder meegemaekt? Ik
bin de ouw'oer van de fermielje, za'k mae zeie.
