I Gelukkig stao de mens centraal, zeg 't tolderïj Noe nummer 11 'Èn judder dat ook, da je nie mee toekomt an diengn? Nie van die biezoondere diengn, da nie. Nee, 't bin van die ele gewone bezigeedn, waor an 'k soms van moe constateern: da komt er nooit meê van. Een brief schrievn bievoorbeeld, een keer iemaand opzoekn, op m'n gemakje kerstkaortn verstiern, of een keê lekker eutebeuten in de keuken... Wanneê doen k t nog? Ei je dat ook, da je dienkt wanneê 'èt da de leste keê gewist? En waorom eigenlijk, wao komt da van, an sommige diengn in de kasse bluuvn, uut den aogendao geschrapt of achterwege ge- laotn worn? Een mens weet 't nie aaltied. Mao soms weet ik wè waorom 'k 't extra druk en. Bievoorbeeld an 'k nao 't postkantoor moetn. Noe za je zegn: Jaowö, nao 't postkantoor, das vuuf minuutn werk, 't za wè gaon zeker, ee. Mao die redenering ka je vandaoge den dag nie meê op'angn. A je iets meêr moe doen as postzegels koöpn, zan 'k mao zegn, dan moe je vandaoge den dag verder as de crisisvoorziening van je plaotselijke postkantoor. Da weetn m'n allemaole. 'Ier in de Groe is 't net as overao: zö'n durp op 't platteland, daor is geên geld an te verdienn, en at er geên geld an te verdienn is, gao de deure op slot. Ook bie de PTT. Dat 'èn m'n geaccepteerd en da vindn me normaol ook. Ik moen dus regelmaotig nao m'n regionaole postkantoor. Dat is voo mien dan Oostburg. Da kan toor is 's zaoterdags nie 'eêl vroeg open, en at 't een bitje druk is, moe je nog een behoorlijk stuitje wachtn. Dan praot ik nog as een bevoorrecht plattelandsbeweuner: ik bin nog goed ter beêne en ik 'èn een auto. Je zult ineêns iets ingewik kelds moetn doen op 't postkantoor en alleên openbaor vervoer toet je beschikking 'èn. Vanuut de Groe bievoorbeeld. Zie je 't gebeurn? Je zu maor oud zien in zó'n gat, en een keer iets wiln vraogn, ter- wiel a je alleêne maor uut de muur je flapn kan tapn. Ik kan m'n 'aost nie voosteln, a dao geên klantvriendelijken oplossing voo komt. D'r za wel een mogelijkeid komn, dienk ik, bievoorbeeld op de Mart van de Groe - lekker centraol - a je via zo n praot- paole je geldzaokn kan bespreekn. Zö'n bitje liek as de paoln, waor a je bie MacDonald's je bestelling in brult a je op de MacDrive staot. Dan moe je a je oud ziet, nie mee vanachter je rollator of uut je waogentje komn. 'k Zien 't a voo m'n in de Groe: oud en doof, en je wil je spaor- centn opneemn. 'Eêl de Mart kan t'r van meegenietn en voor a je je geld opgeborgn eit, ei je al een lichte bronchitis te pakn. 't Is mee de bankn precies net eênder: filiaoln sluutn, te weinig efficiënt, mao gelukkig stao de mens centraol - zeg t foldertje, dat 'èn m'n dan nog mee.... Neê mensn, volgens mien draoi 't uut op virtueel bankiern, virtu eel booschapn doen, een virtueel blommetje bezurgn, enzovoort, enzovoort. En dat za 't leste nie zien, je ziet 't ankommn, neê, sterker nog, 't gebeur allemaol a. En a je iemand wil zien of je moet echt iemand spreekn: awel, dan bin je daogn bezig, a was 't allênig maor om dr telefonisch deu te vain a je een afspraok wil maokn. Wan ze moedign t echt

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 26