nie an om je persoonlijk te spreekn: 'wilt u geld opnemen, kies 1;
wilt u geld storten, kies 2; wilt u geld lenen, kies 3; wilt u beleg
gen, kies 4; wilt u een rekening openen, kies 5; wilt u een groei-
hypotheek, kies 6; en dan, 'êlemaol an 't einde: wilt u iemand
spreken, kies 9'. Je dienkt dan onbewust van: maor eigenlijk lie
ver nie zeker...?
Ei je dat ook wel een keê: je zit op een nummer te wachten bie
inlichtingen, je ei je vraoge an zó'n computerstemmetje deuge-
geevn, je zit even rustig, en ineêns snerpt er zó'n wuufje in j'n
oore: 'Welke plaats zei u, meneer?' Ik èn dan aaltied zó iets van:
verrek, ze zitn d'r toch, waorom moen ik 'online' afgehandeld
worn?
Maor 't za nog wel ampmer-an meêr worn, 't leven mee de com
puter. Wa docht je van online nao de dokter: 'wilt u een pilletje,
kies 1; wilt u een injectie, kies 2; wilt u opname, kies 3'. En wa te
dienkn van online nao de kerke, voo diegene die an nog gaon?
Da beeld kwam bie m'n op an 'k gistern deu d'Eê ree. Daor 'aan
ze een groot spandoek tegen de kerke gedaon, as protest tegen een
eventuele sluting.
En ineêns zag ik 't voo me: iedere zoondagmorgn chatten mee de
kerke... Wel een bitje jammer van de bekende muffe geurtjes en
van de collectezakn of -schaoln, docht ik, of in sommige kerkn:
van de pepermuntlucht, of van de gelegenheidskoorn en de
urgels, maor afijn: aolles geraok je gewend.
Voorlopig krieg ik 't ampmer-an drukker, omda 'k nog wè dikkels
gewoon iemand wil spreekn, en dao bin 'k dan veel en lange voor
oonderweg. Dan 'èn 'k nog geluk an 'k naor Oóstburg moen.
Wan ook dao gaot 't postkantoor weg.
Moen 'k zeker nao Terneuzen a 't wat om 't lief eit. Afijn, kan 'k
daor impersant ook nao de bank, 't ziekenuus, de schoole, 't
zwembad, de kerke, de schoenmaoker, de bibbeltheek, 't fitness
centrum (om m'n Adonissyndroom bie te 'ouwn), en verder voor
alles dat an 'k nog 'life' wil doen.
Mao wao zêver ik eigenlijk over: Terneuzn, dao kom ik strek toch
langs an 'k nao Middelburg of Oóskappel moetn. Gaot 't in eên
reize deu.
Afijn, in ieder geval weetn je 't noe: an 'k 't druk 'èn, bin 'k
gewoon bezig om in m'n primaire levensbehoeftn te voorzien en
te voorkomn an 'k alleên mao meêr op m'n computerscherm
kiekn.
Dat is tegenwoordig 'ard werkn. Mao... 'ard werkn maok geluk
kig, da stoeng begin van 't jaor tenminsten in de kraante.
