Blompap
moe nummer li
't Was een mooie weunsdag in meie. Lou Remiense zat op een
q bankje voe z'n 'uus. Uut de wind en in 't zunnetje liek as de ouwe
'oenders.
Nae een stuitje zag n Kees Klompe verbie komme. Ie riep: 'Wa
bin jie vroeg op. Ei Jaone je uut bédde ejoge?'
'Neênt', zie Kees. 'Ze most gaè reize mie de plattelandsvrouwen.
Ze gienge een dagje mie de bus mee. Tunen bekieke en zö. Ik 't
'uus voe m'n eige alleêne.'
'Da's ok toevallig', zei Lou. 'Siene most ok mee vandaège.'
'De vrollieën bin noga 's op stap', zei Kees. 'Ik Jaone de lesten
tied nie vee ezie. Ze zit in 't bestuur en ze dee nie as vergaedere.
Noe is 't een bitje ofelópe, 'k ehore, mae vandaège is ze wee
wig.'
'Siene is lid van de tuunclub', zei Lou. 'Ze doe nie as reize. D'r
gaè geên weeke verbie of ze motte wee naè een tuun gaè kieke.
Ze bin 'eêl Zeeland a rond ewist.
'Ze zitte nie ml mie d'r breisel voe 't raèm, liek as vroeger, dus
motte ze iets anders bedienke. 'k Mö wè zegge, da me een vreêd
mooie blommetuun ekrege 'èn. Siene ei boeken ekocht over
tunen. Ik mag 'r noe zelfs nie ml naè wieze. Ze doet aolles alleê
ne. Aolles milieuvriendelijk, kun je begriepe. Spuite mie zeêpsop
en spiritus, 't Vergif staèt achter in de schuure.
Overlesten was t'r een veint voe de tv, die zei da je tegen de blom
men most praote. Siene zat te luusteren en te knikken. Toen 'k
inegrepe. 'k Zei: "Siene, a jie tegen de blommen gaè praote, bin
ik wig. De mensen dienke dat er bie joe een paer op de loop bin.
Toen ei ze 't toch mae nie edaè".'
'Jaone maèkt de durpsstraète onveilig', zei Kees. 'Ik zegge wè 's: Je
mö nie zö 'ard rieën. Die verenigienge is t'r volgend jaer nog.'
'Mae weet je wat a 'k vanmirrig gaè ete? Je za 't nie raaie.'
Lou schudde z'n 'oód. 'Ik zou 't nie wete', zei n.
'Blompap', zei Kees. 'Daè droom ik 's nachts wè 's van. Blompap
mie vee brune suker.'
'Je kan 't toch gewoon klaermaèke?', zei Lou.
'Neênik', zei Kees. 'Jaone wil d'r niks van 'ore. 'Ze doet an de lijn
en ze zei da me d'r dikke van worre.'
'Toch nie van eên horretje', zei Lou. 'Das toch nie meugelijk. Ik
anders as kind wè een versje eleerd over blompap. Me zonge da je
d'r piene in je buuk van kreeg.'
'Ik gaè noe nè de wienkel om blom en brune suker', zei Kees. 'Ei
jie vanmirrig zin om een ennetje mee te fietsen over Kwedamme
en Ovezande en terug deur de Poel? 't Is noe zövee mooi buten.'
'Das goed', zei Lou. 'Om een uur of eên bin 'k bie joe.'
Kees stapte op de fiets naè de wienkel van Brammetje.
's Mirrigs kwam Lou bie Kees in de keuken estapt. Kees zat brood
mi buukspek te eten.
'En, 'oe smaèkte je blompap? Je ei zeker wè esmuld?', zei Lou.
Kees wees naè de rechtbanke en zei: 'Mö je mae 's kieke naè die
panne stiessel. Je zou dienke, da'k zö mö behange.'
'Dan ei je 't nie goed edaè', zei Lou. 'Je ei vee-s te vee blom
gebruukt. Ik zou d'r mae niks van tegen Jaone zegge. Ze za je vast
