Koffie
anders is!
Bin 'k dan a zö lank blind? Ik de daegen, de weken, de maen-
den, de jaeren nie geteld... De mensen bin toch nie anders g'ore.
Ze praete mee dezelfde stemmen. Ze lache zöas aoltoós, ze löpe
zöas gistere en eergistere... Wat gebeurt er dan toch?... Wat
gebeurt er dan toch?...
Ik zitte 'ier achter tralies die 'k nie te pakken kan kriege, 'oe
varre a 'k m'n 'anden ok uutstrekke; mae 'ier in 't donker, waè a je
vijanden en vrienden nie kan zieë, 't donker zonder einde en
begin, 'ier voef je je zö dichte bie den 'Eere, da je bienae neffen
den domenie zou durve stae, om de mensen te vertellen wat at er
mag en wat at er nie mag, wat at er een zonde an de ééuwigheid
is en wat a zö slecht is, zö allemachtig slecht is, dat je 'arte d'r zeer
van doet, a je d'r an dienkt...
Wat is 't toch stille! Nog nooit 'k g'ore at 't zö stille was. 'k Ore
bienae benauwd van m'n eigen aesem. Lieven 'Eer, noe is 't tussen
ons tweêen - jie zie mien en ik zie joe.
Noe nummer
Jan Zwemer
as t'r toch geen koffie was
dan zag je mien nie lank mi
dan was ik weg,
dan gieng ik zoeke
de wèreld over, langs en dwars
naè koffie mee een koeke
