keren buutngewoon leuk. J'eit daè nog echt platteland. Eên keer was't net of a 'k bie Kee binnen stapten vuuftig jaer eleeje. Mie een soort van tiedmachien. Eên dieng was wè jammer. Ik bin gek op Ierse muziek en ze spele daè eêl vee levende muziek in de pubs. Maè dat was aoltied 's nachts en angeziee a'k overdag fietst'n, k daè niks van ehoöre. 's Nachts was ikke naè plumendieke. 't Leste dat a'k bezocht was een adres op Achill Island. Lieve mensen die a Keltisch praote. Dat is nog een bitje aore koek as oóns Zeêuws. Van 't Keltisch kan je 'êlemae glad niks begriepe, 't is glad een aore taalfamilie. Sommigte tékens bin ok aors. Bomen stoenge d'r nie vee op dat eiland, maè turfvelden aode ze wè. De staèpeltjes lagge d'r net as bie oöns op de plaètjes van Drenthe van vroeger, 't 'Eêten gewoon turf daè en ze stookten ok in de kachel, in augustus a. Van Achill Island nam ik de trein naè Dublin. Daè most ik deur de stad fletse naè een aor station. Toen deur bie d'n trein naè Rosslare. Daè gong dan die boot naè Le Havre, 's Aèvens om aolf elve schreef ik m'n eigen in bie de jeugdherberg. Naè Le Havre? Belneênt, die gaè glad nie. Twi jaer eleeje aode ze die boot opedoekt. D'r zat niks anders op, dan mae deur Engeland te reizen. D'n aoren ochend om negen uure gong er een boot naè Fishguard. Op 't kantoor kon ik geliek een kaartje köpe voe de boot en de trein toet an Harwich. Daè zou ik dan een jeugdherberg zoeke en dan naèr uus. Mè zo gauw gong 't nie. In Fishguard zat ik tussen de mirreg te wachten op de trein. Daè zag ik tweê jongers, die a 'k ok a eziee ao in de jeugdherberg in Rosslare. Zö te zieen waère ze ok op fietsverkansie ewist. Ik rocht 'r a gauw mie an de praot, vertelden mien problemen, en a'k ehoóren ao, a je in Engeland zo slecht je fiets mee kon neme in de trein. Welneênt, glad gin probleem, zeie ze. En 'aod ik nog lekke ban den ehad? Noe je 't zeit, gineên. Eên van die mannen wè vuuve. Aflijn, ze waère stikke vriendelijk en m'oade 't 'eêl gezellig. Daè kwam d'n trein, oöns d'r naè toe. Ik ao bagage mie vee klitteband, dus dat was zó van m'n fiets of en ik ao m'n fiets zodoende eêst in de

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 18