trein. Toen Harry z'n fiets.... en Theo mocht nie mi mee! Ruzie bie de conducteur op 't perron, maè 't gebeurdn nie, En ik mö zége, d'r was ok mae een 'eêl klein plekje voe die fietsen, dat was vol mie die tweêe van oóns. Maè vervelend was 't. Daè was Harry aneêns mie mien op stap in plekke van mie z'n vriend. Ik voelden me nie weinig opgelaète, da ka je begriepe. Zes uren in de trein naè Londen. Vee epraot 'k toen nie, bovendien kon ik Harry nie zö goed verstaè, wan um praotn ok een soort dialect. Wbegreep ik a 'k een jonger ine- schat ao at n was: z'n guus waère a uut 'uus. In Londen was ik 'eêl bliee a 'k bie z'n mee mocht, wan daè mosse me wee op de fiets van 't êne station naè 't aore. Tien kilo meter deur 't drukste van Londen. Maè ik ao maè achter z'n an te fietsen en aolles gong goed. Oóns wee saèmen in de trein, plek zat voe de fietsen, en in Manningtree most ik d'r uut. In Manningtree ao je een café recht an 't perron. Daè begonne ze geliek voe me te zurgen a ze m'n verhalen 'oorden: 'Ei j'a een plekke om te slaèpen?'. En ze belden voe me naè een Bed and Breakfast adres in Harwich, wan een jeugdherberg ao je daè nie. Op de boot van Harwich naè Hoek van Holland, was ik wee a mie een Harry. Dezen was concierge in Zevenaar en ie ao dat voorjaer een cursus Engels evolgd. Ie kletstn van effentende, zö wazze me gauw an d' aore kant. 's Aèvens was ik thuus. Reken mae a 'k daè bliee mee was. Den aoren dag gebeurden d'r iets 'eêl bijzonders. In de gemeênte Bossele was 't open atelier-dag. Ik gong m'n foto's laète ziee op Eintjeszand en geliek even Betsy de Jonge d'r kunst bekieke. Z'ao prachtige keramiekdiengen ebakke en eên ao ze enoemd: De Burren. Dat was ok de naème van een gebied in Ierland daèr a ik naè ezocht ao, maè nie ao kunne vinde. Ik ao d'r over eleze in de 'Grasduinen'. De orchideeën en gentianen bloeie daè zö uut de rotsen. Nie voe mien dus. Mae zie aod 't eziee, en toen a'k vertelden van de muziek die a'k ok nie ehoören ao, speelden de muzikanten, die a in 't 'of zatte om de dag op te luusteren, geliek een paer Ierse muziekjes voe m'n. Zö kreeg ik 't ontbrekende toch nog. Op 'Eintjeszand.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 19