Gezond Ria Stockx Op een achtermirrig zat Merien Lokerse in z'n zetel voe 't raèm z'n puupe te roken. Geliek a t'n naè buten keek, kwam d'r een veint 'eêl 'ard verbie elópe. Merien, nieuwsgierig, gieng naè buten. Kersaèn, z'n buurman, stoeng bie den tuun van z'n 'ofje. Ie ad 'n ok ezie en zei: 'Die aa vee jacht. Ie mo zeker nog gaèn 'ooie'. 'Dat za wè nie', zei Merien, 'want ie aa een korte broek an en een 'emde zonder mouwen.' Janna, de vrouwe van Merien, was ok nè buten ekomme. Ze zei: 'Ik eleze, dat ze zö 'ard löpe voe d'r gezond'eid.' 'Is 't toch waer', zei Merien. 'Wat motte oenze grottevaoders toch wè gezond ewist Die moste aoltied lópe.' Merien docht geliek wee an z'n nom Kees. Die gieng te voet op z'n klompen van Biezelienge naè Kwedamme en vrom. Dat eit n edaè toe a t'n tachtig jaer was. A je noe dienkt dat n esturve was mie slechte benen, dan ei je 't mis. 'Mae ja, we bin d'r ok nie op ekleêd', zei Janna. 'Ik zie m'n eigen a löpe ml aol m'n keuzen en op m'n muien.' Kersaèn lachte z'n buuk in bobbels. Ie zag 't voe z'n ogen gebeure. Merien zei: 'We motte noe ok gezond ete. Ik vraège m'n eigen wè 's af, 'oe a 'k zö oud eworre bin mie stropievet op m'n stuten. Vriedags kwaème de vrouwen uut Aeremuue mie mossels en vis langs de deure. We atte lamsoren en zeêkraèl bie de petaoten. Dat kostte nie zövee. Krukels gienge we raèpe mie laèg waèter. As moeder ze ekookt aa, zaète we tegaere op de stoepe mie een spelle om ze d'r uut te peuteren.' 'Weet je nog', zei Kersaèn, 'da we gienge zwemme bie de Kattendiekse diek? Nie mie de fiets, want zö rieke waere we toen nie. Gewoon te voet. D'r naè toe gieng wè, mae vrom was je zö moe as een puut en dan was 't een Bathse reize.' 'Noe is dat wè een bitje verbie, Merien', zei Janna. 'Je lopt biena glad nie ml. Je kriegt een buuk as een prentevent.' 'Noe, a 'k 's naè joe kieke, Janna', zei Kersaèn, 'dan kun jie ok nie ml deur een lampeglas.' 'We zu'n 't mae bie keuren 'ouwe over de Zanddiek', zei Merien. 'Want voe 'ard lopen bin 'k nie ml in de wiege eleid.' 'Je puupe zou je ok in de kasse motte legge', zei Janna. 'Wè jaet', zei Merien. 'Mae dat doe 'k alleen as jie van de babbe- laers ofbluuft en geen jikkemienen ml meebriengt van de bakker.' 'As dat 'elpt, dan worre we wee jonk opnieuw', zei Kersaèn. 'En dat is zö gek nog nie.' Noe nummer

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 21