Den oest is bienao riepe Welzienge 2.45u oe nummer 12 M.J. van Leeuwen - Hamelink Den oest is bienao riepe, 't land liekt 'n lapndeekn die eêl de wieje polder dekt, netjes is gladgestreekn. 'k Zien alle kleum, goud en geel mie soms wa groen dao tusn, terwieln de kreke 't an de kant afboordt mie blauwe lusn. 'Oe schoon is dan ons polderland Ad 't zö ligt te wachtn toe strek den boer z'n rieken oest binn n 'aold mie karrevrachtn, van stroómn korrels, glanzend goud. Dan vreetn de combienn die mooie lappndeekn kaol mie ronkende machienn. Ik weet 't wè, zö 'oort 'et ook, zö moet 'et ook wè gaon. Mao 'k vinn de polder toch zö schoon a'k dao den oest zie staon. Bas van de Velde Dien ievalligen aeven zag ik een rienk rond de maene en d'r kwam regen van over den duune. De wind trok an toen 'k docht an dat wilde wezen en die rooie ogen en wat a je riep in je leste zucht. Enkelt wien a 'ier de pad weet ziet de vaege contouren van een 'uus in de nacht - licht brandt er allank a nie meer. Noe begriep ik die bloeddeurlópen ogen. Noe pas. Blinden reutele. De lucht verachtert.

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 26