ik omdat jullie geen verstand hebben van kunst en cultuur.
Trouwens de naald met het speciale oog is zoek. Is er bij jullie op
de boerderij nooit eens wat kwijt?'
Gelieke mee Bianca, die langs kwam mee een schaeltje vö de
biedraegen, wierp t'n de 'oepeltjes in de locht. As t'n ze weê
opvieng waere ze op onverklaerbaere wieze an mekaore vast bluve
zitte.
Toe begon de grootste toer van den aevend. Ie zou eên van de
'oepeltjes over z'n schoeren laete sliere tot an z'n voeten. Da 't een
verschrikkelijk moeilijke toer was kon je zö ziee. De man zuchtte
en kèrmde d'r geducht op los.
Op een gegeve oagenblik zaete z'n 'oöd, aerm en schoere aomae
gelieke in 't oepeltje. 't Was dudelijk dat n d'r zonder 'ulpe noait
meer uut zou komme. Precies vö de plaese waè Sjakie vö de
benen van z'n moeder op de grond zat, zakte de kérel in mekaore.
Z'n aesem begon te stokke. Z'n gezicht wier 'êmae blauw. Z'n
oagen puulden uut z'n 'oöd.
Bianca schreeuwde 'artverscheurend. 'O mijn lieve man,' snikte
ze, 'ik kan je nog niet missen.'
Ma de billen van de slangenmèns trilden in een leste stuuptrek-
king. Toe kwam de pelisieman naè vore. 'M'n mo die vint uut
dien 'oepel 'aele,' zei d'n zenuwachtig tegen de smid, die d'r vlak-
bie stieng. Die liet zich dat gin tweê keer zégge. Ie rende naè de
smisse en kwam eve laeter terug mee een geweldige draedschaere
die d'n oepel in eên bewegieng deu zou kunne knippe. Sjakie zat
nog aolma op de grond bie 't 'oöd van de slangemèns. Toe zag n
nummer
Tweê coole kermisklanten