ik omdat jullie geen verstand hebben van kunst en cultuur. Trouwens de naald met het speciale oog is zoek. Is er bij jullie op de boerderij nooit eens wat kwijt?' Gelieke mee Bianca, die langs kwam mee een schaeltje vö de biedraegen, wierp t'n de 'oepeltjes in de locht. As t'n ze weê opvieng waere ze op onverklaerbaere wieze an mekaore vast bluve zitte. Toe begon de grootste toer van den aevend. Ie zou eên van de 'oepeltjes over z'n schoeren laete sliere tot an z'n voeten. Da 't een verschrikkelijk moeilijke toer was kon je zö ziee. De man zuchtte en kèrmde d'r geducht op los. Op een gegeve oagenblik zaete z'n 'oöd, aerm en schoere aomae gelieke in 't oepeltje. 't Was dudelijk dat n d'r zonder 'ulpe noait meer uut zou komme. Precies vö de plaese waè Sjakie vö de benen van z'n moeder op de grond zat, zakte de kérel in mekaore. Z'n aesem begon te stokke. Z'n gezicht wier 'êmae blauw. Z'n oagen puulden uut z'n 'oöd. Bianca schreeuwde 'artverscheurend. 'O mijn lieve man,' snikte ze, 'ik kan je nog niet missen.' Ma de billen van de slangenmèns trilden in een leste stuuptrek- king. Toe kwam de pelisieman naè vore. 'M'n mo die vint uut dien 'oepel 'aele,' zei d'n zenuwachtig tegen de smid, die d'r vlak- bie stieng. Die liet zich dat gin tweê keer zégge. Ie rende naè de smisse en kwam eve laeter terug mee een geweldige draedschaere die d'n oepel in eên bewegieng deu zou kunne knippe. Sjakie zat nog aolma op de grond bie 't 'oöd van de slangemèns. Toe zag n nummer Tweê coole kermisklanten

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2001 | | pagina 35