Wuven
Jan Zwemer
Mee Marco gae lope - gaef was dat aoltied. Over strange naè
Domburg en dan deur't bos of over de wegt terug naer Oóstkappel.
Wat moe je op zö'n zondagmiddag anders doee op je durp, as
vriegezelle joengers van een ènde in de twintig? Binnen zitte, da kon
aoltied nog as 't regende. Naè café - daè zaete de meer deurge-
winterde liefhebbers van stérk waeter en daè voelde me ons nog nie
bie 'ore. Trouwens, Marco ao in die jaeren noga 's last van z'n maege
- kwestie van nie te vee te zitte zugen, dus. En soms 'aodde me - of
eên van ons - den vorigen aevend a genoeg gesnove.
Butenlucht was beter, zeêlucht om precies te wezen. Goed vö je ziele, en
een vriegezelleziele kan soms een zalfje goed gebruke. Voraol op
zondagmiddaegen a je van 't gezelschap van den vorigen aevend vö
de 'onderdste keer wi-nie-vee-wiesder g'ore bin.
'Waè ei jie nog gezete?'
'Nie vee an?'
'Zöas je zeit.'
'Aol dezelfde van anders, zeker?'
'Huhuh. En vee zeure over de voetbal en over wuven.'
"Ouw maer op...'
Wuven. Daèrover was méér te melden as over voetbal - maer om noe an
een volle bar over wuven te klassineren, dat was noe net niks vö Marco
of vö mien. Zelfs onder 't lopen kwam 't onderwérp nie dikkels an de
orde. Meêstal zö 's eên keer op een middag. Mae dan ko je wè dat de
plaete een stuitje d'r bie bleef 'angen. Vraegtêkens zat op dat chapiter.
Wat woue wuven eigenlijk?
Wat woue ze nie? - misschien was dat een betere vraege.
Waere de beste nie allank a getrouwd of onder de pannen?
Zou je op den duur noe in 't Karrewiel terechten komme of zou je net
zö'n ventje 'ore as Willem Krabbe mee z'n zuupsmoel, die at er glad nie
mir om gaf?
Zeker Marco ao 't er aol-an nie zö breêd mee - mae dat kon ook wè van
I noe nummer 13
'Ao, op 't durp.'
