't Kan raor löpe
Marjolein de Visser
Sinds 1 juli wérk ik as consulent streektalen bie de Stichting Cultureel
Erfgoed Zeêland. Een leuke en uutdaegende functie, waer an 'k
bewust voo gekozen Jèn vanwege m'n Zeêuwse achtergrond. Gebore
en getoge in Aeremuu, 'èn 'k 't Zeêuws (in mien geval 't Aeremuus)
mee de paplepel ingegote gekrege. Da zie 'k dan ook as m'n
moedertaele, as een taele waer an'k mee kan zegge wat a'k bedoele.
't Ei voo mien iets vertrouwds, iets waerdeu 'k m'n eige thuusvoele.
Mar a 'k 'ier zou bewere dat 'k 't Zeêuws aoltied zö mooi 'èn gevon-
de, dan zou 'k steên'ard stae liege. 'k 'Aon 't bienae bie 't ouwvuul
gezet...
I noe nummer 13
Op de laegere schoole op Aeremuu, in de jaeren zeventig, was 't 'eêl
normaal om plat te praeten. A je wat tegen je klasgenootjes zei in 't
Nederlands, dan wier je vreemd angekeke. "Jie praet wè raor", kreeg je
dan te 'oren. Eêl wat aors was 't op de middelbare school, de CSW in
Middelburg. Een leuke school, daer nie van, ma nie om te zeggen een
bolwerk van dialecten. Daer kö je ma 't beste Nederlands praete, en deê
je daer nie an mee, dan keke ze je toch wè scheêf an. De omgekeerde
wereld. Zeêuws was boerig, zü me ma zegge. Nae de CSW gieng ik
Engels studere in Leiden, en op een gegeve moment kreeg ik 't een bitje
in m'n 'oöd: da Zeêuws paste nie mi bie mien.
Van d' eêne op d' aore dag besloot ik voortan Nederlands te praeten,
tegen iedereên: femilie, vrienden, kennissen en vreemden, Zeêuw of
geên Zeêuw. Knopje om. Ma a snel kwam ik daer toch bedrage mee uut.
Zö belden ik m'n oma in m'n mooiste Nederlands, en die was geliek glad
van d'r apperepo. Ze sprak me an mee "u", en 't was lang nie zö
gezellig as aors. 't Leek wè of w' aollebei nie meer echt uut onze
woorden konde komme. Da was dus geên succes, ma 'k snapte d'r nog
aoltma niks van. Aore neefjes en nichtjes, die an nie mee 't Zeêuws
waere opgegroeid, spraeke m'n oma aoltied an in 't Nederlands en die
gesprekken liepe as een trein, 't Zélfde èn'k ondervonde in Aeremuu.
Sprak ik een bekenden an in 't Nederlands, dan was da gesprek geên
lang leven beschore. Sprak iemand van buuten Aeremuu deze persoon
an in 't Nederlands, dan was t'r geên vuultje an de lucht.
