Stille, 'eêl stille
d'r zat meer verschil tussen dan a me Nederlands praotn meê oons
accent. Maor voor oons nie, wudder vondn da me dezelfde taol praotn,
de taol van oons 'arte. A wudder teegn mekaore zeien: 'Bin jie nog naor
'uus gewist de lèstn tied?', dan wistn me da me Zeeland bedoeldn, ons
gezaomelijke tuus waor a m'n a meer as vuuventwintig jaor weg waorn.
A wudder 't over 'bie oons' 'adn, dan 'aodn me 't over 't verschil tussen
d'overkant en de aore kant en nie over 't verschil tussen de êne wiek of
den andern in Eanske.
'Bie oons' was Spuie of Baerland, da sprak vanzelf. Me kondn mekaore
meê een 'alf woord of een 'alve zinne begruupn. 'Moen 'k er nog voo je
meêbriengn?' kon ommers allênig over droln gaon, wan 'aontjes naomn
me altied zonder te vraogn voo mekaore meê a me ze kondn kriegn.
At er eên in de buurte was, vondn me 't stik leutig om te zegn: 'Jao,
neem maor een stuk of acht droln voo me meê'. Gegarandeerd da me
daor laoter commentaor op kreegn va d'eênn of den andern.
Op 't léste van d'r leevn deeldn me meer stilte as woordn, da's oek 'eêl
Zeêuws geloof ik. 't Is nie omda me de woordn nie wistn of durfdn te
zegn, wan me zaotn allebei in 't vak; en da vak waor a je daogelijks meê
alle mogelijke ellende te maokn ei en leert om daor meê om te gaon.
Maor a zie zei 'wad 'èn 'k er an as de foto's goed bin...' of "k oor toch
wè maoger eê?', dan zei ik niks, dan waorn me saomn stille, vreêd stille.
En as ik verteldn 'oe a 't bie oons was, dan zei zie oek nie vee.
'Maor meisn toch', da bin de woordn die a m'n op 't léste nog 't meêst
zeien.
I noe nummer 14/15
Noe 'èn 'k gin patiëntn meer waor an 'k teegn zeg: 'Dienk t'r an, Luctor
enzovoort 'eê!' En d'r is t'r gin eênen meêr die of 'stikvee bedankt en tot
laeter' teegn mie zeg. Ik mis t'r nog vee en dikkels, mien zeê-zuster. Ze
was een biezondere vrouwe, een 'êle sterke vrouwe, een Zeêuwse
vrouwe.
Daorom was ik overlèstn in Baorland. Ik kon 'eur graf gineês vindn, maor
ik voeldn d'r 'eêl dichtbie. Den 'aoge om de begraofplaots suuzdn een
bitje in de wind, 't 'aod iets vriendelijks, 't Was net of ze zei: "t Is 'ier wel
'eêl stille, maor ik lig 'ier goed, 'k bin weer tuus, kom 'ier oek maor
laoter, 'ier 'oorn me toch, ee?'
