Cobyr eên van de vele...
Jopie Minnaard
Me waere die maèndagochend goed voorbereid op schoole. Daè zoue
een paer evacueetjes uut Schouwen bie oöns in de klasse komme.
'Me motte zurge da ze d'r eigen een bitje op d'r gemak voele' ao de
meêster ezeid. 't Was daè nog vee en vee erger ewist, daè waere 'eêl
vee ménsen verdronke.
En ik von 't bie oöns a zö erg ewist. Toch was de kern van oöns durp
droöge ebleve en dat kwam omda 't durp zö 'oöge lag. 'Ze waere
vroeger zö gek nog nie,' ao m'n vaoder ezeid, toen a 't waeter nie
vadder kwam dan de regenbak vlak achter 't 'uus. Mae oönze bögerd
en 't 'of ao wè onder waeter estae en de 'oenders en mien kernientje
waere verdronke.
M'n moeder ao dat kleine droge stikje rond de kerke net de ark van
Noach evonde, omda 't in de straete krioelden van de ménsen en de
dieren, die a op tied ered waere. Mae m'n kernientje nie! 's Aevens op
bédde stelden ik m'n eigen voor, oe a 't water binnen'edronge was in z'n
kotje en dat n gin kant mi op kon. En dan kon 'k nie
slaepe...
's Mirregs schoof ze onwennig nést me in de banke. Waèrom noe juust
nessen mien! Wat most ik noe toch tegen d'r zégge.
Me keke mekare an en ik verschrok van d'r witte gezicht. Ze leek wè tien
jaer ouwer as mien. Dat kwam deur d'r ögen. Ze ao gróte mènse-ögen.
'Ik bin Jopie, en jie? 'Oe 'eêt jie?' kreeg ik over m'n luppen.
'Coby. Coby en Jopie, tweê ie's nessen mekare' probeerden ze, om 't ies
te breken. Ik dust nie te lachen. Wat most ik vadder noe wee zégge. Ik
keek naè de potten verreve, die a de meêster klaer'ezet ao.
'Me meuge vanmirreg têkene en mie de verve, dat meuge me noöit op
maendag oö, mae dat komt omda julder d'r binne en me meuge ok
gewoon 'ardop praote, ei de meêster 'ezeid. Téken jie graag? Ik bin de
besten van de klasse. En je mag glad zelf wete wat a je ge-têkene, me
'oeve nie van een voorbeeld, dat doe 'k ok nie zö graag oö, jie??'
M'n vloed van woorden wier over d'r uut'estort.
Ze bleef stille zitte kieke op 't witte vel papier voe d'r.
'Ze biet op d'r naegels' docht ik, naè d'r 'anden kiekend die a roerloos op
de banke lagge.
noe nummer 14/15 l
