Ik vraogn of tie z'n jasje nie terug wil. 'Ik pakn't vanaovond wè weêr, wudder zitn aomao in dezelfde shit, mao me zien toch aomao brothers, man!' Wee da weidse aermgebaor. Wudder kiekn om ons eign 'een en zien ienkele troepjes brothers en sisters in het park zitn en lign. Eêne begint er mee eên 'and blaorn en verdronkn insectn uut 't bassin onder de fontein weg te schepn. As in een vertraogde film begint ie daonao z'n voetn te wasn. 'Allé,' zegt ie, jie mag mien fotograofeêrn, mao dan wè zó, ik bin een trotsn man.' Ie trekt 't 'èmde weêr opzieë en wiest demonstraotief op de cirkel in z'n taotoeaoge. 'Oké,' zeg ik. Ie gaot in de deur urn gewenstn 'oudieng voo de fontein staon en ik maokn een foto. Ie vraogt of me zinne 'èn een biertje mee 'm te drienkn. Dat me nie. Morgn vroeg moetn me vertrekn en onze Australische dollars bin op. Ik vraog 'm, of an 'k 'm een foto za toe- stuurn. Ie dienkt eevn nao. D'r is een probleêm. Uuteindelijk vraogt ie me een pènne en een stuk papier. En schrieft in aorzelnde blokletters een naom en een adres op. Om de paor letters stopt ie eevn mee schrievn en vertelt ie, dat ie as klein kind in opdracht van de regerieng weggaold is bie z'n ouwers en bie een blanke familie ondergebracht. De regerieng wou de aboriginals, verandern in zwartn mee blank gedrag. Ie was t'r nie gelukkig van g'oörn, ao probleêmn gemaokt en was uuteindelijk weg- geloöpn. En toen at ie nao jaorn terug mocht nao z'n eign ouwers, wier 't mee die relatie oek niks meê. Wudder luustern, weetn nie wad a me moetn zegn, zien uuteindelijk die naom op 't papier verschienn: Napier Waters. Waters: m'n 'oörn 't klaotern van de fontein. 'Napier, 'oe zie jie de toekomst?' Ie zegt iets onverstaonbaors en zwaoit z'n aerm wee in da brêje gebaor nao 't park. Ik verstaon dan iets as: 'Laot Gods Waoters maor over Gods akkers loöpn.' Tusn Darlinghurst street en Elisabeth Bay road in Sydney ligt een parkje mee daorin de fontein van El Alamein. Symbool van geschiedenis die a nie vooral over vroeger gaot. 't Is net een volmaokte pluzebolle van een paereblomme. Mao a de wind d'r over blaost, bluuft ie eêmao intact. Of toch nie. D'r landn een pluusje in Axel. Waoters I noe nummer 14/15

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2002 | | pagina 26