An Babels rivieren
Chris Dekker
Een overzeese correspondent. Jawel. Net as de gróte omroepbedrieven
in Hilversum. Ons èn vanaf Noe een correspondent die at ons in 't
Zeêuws schrieft vanuut Londen: Chris Dekker uut 'Oogelande op
Walcheren. Chris is daèr in Londen 'andelaer in neuten en zuudvruchten
en aol zukken spul. In z'n vrieë tied gaet n de straete op as lid van de
'Jesus Army', een soort modern Leger des Heils. In vier jaer tieds eit n
Londen van aolle meugelijke kanten lere kenne.
Soho, Londen.
As je wil doee wat as 't daglicht nie kan verdraege, dan kom je naè Soho.
't Is een aevend in maerte 2002. Een vriendinnetje trekt me naè buten -
of ik een praotje kan maeke mee iemand die a ze net eit ontmoet.
Een joentje van zeventiene, petje, lang en maeger, witjes - of da 'k een
slaopplekke wist. Ie ao een slaopzak van 't Leger des Heils, mae 't was
vreêd koud en ie kenden niemand, dus op straete slaope leek 'urn niks.
Jaer in, jaer uut 'k ze zie komme, joengers en mannen (soms ook meis
jes en vrouwen). As ze 't nie mi uut kunnen 'ouwe waè dat ze vandaen
komme, komme ze mae naè Londen.
Sommige komme wè wi terecht, mae andere komme terecht in een
hopeloze spiraal van drienken en drugs en bedele, rove of prostitutie -
om 't aol te betaelen.
Een slaopplekke?
Ie kon aoltied wè op de vloer slaope bie ons - mae 'k wou eerst een bitje
meer wete. Ie maekte d'r geên geheim van: ie ao iemand vö z'n kop
gesloge mee een iezdere pupe - nie dood Mae noe was 'urn z'n leven
nie mi zeker.
Dus komt 'urn mae naè de gróte stad, om overnieuw te beginnen.
Waerom doen ménsen zukke stomme diengen, vraeg je j'n eige soms af.
Kon dat ventje nie gewoon thuus bluve en z'n gemak 'ouwe?
Mae - ik kon 't zelf ook nie. En 'k weete wè waerom:
n« nummer 14/15 I
