Een kleine boodschap
38
I noe nummer 14/15
In de plee keek 'k eêst 's rustig wat a 'k aol mee ekregen ao. Dat was
nog a wat. Een plastic bakje mie watten, tweê kokertjes mie gele vloei
stof, dat was een soortje zeêpe, en nog een buusje om de plas in te
doen. Ik dee eêst m'n plasje, dan was dat mae gebeurd. Toen begon ik
an de schoanmaek. Ik dee eên kokertje zeêpe op de watten en ik boen
derden 't over die natte plekke op m'n broek, 't Schuum kwam d'r op.
Mie een papiere 'anddoekje poesten ik 't tenslotte af. De roke was wig,
mae voe de rest was ik er nie vee mie op'eschote. De vlekke was eerder
nog gróter en natter eworre. Eigenlijk ao 'k een föhn motten mae daè
was nie in voorzie. M'n overemde liet ik er een bitje overeene pule en ik
naè buten. Ik gawe dat buusje mie plas an dat vrouwtje en ik bedankten
ze voe d'ulpe. Ok dat overige kokertje mie zeêpe gaf ik terug en ik
zegge tegen d'r da eên flesje ruum voldoende was om de plekke te
bewerken en da'k oopten dat 't gauw op zou dróge. Ze keek me vrae-
gend an en ik wees op m'n broek. Zó vertrouwelijk was ik a eworre. D'r
ógen wiere zó gróót as theescheutels. "t Was de bedoeling dat u 't had
gebruikt om uw plas steriel af te leveren', zei ze, 'anders is 't onbruikbaar
voor een kweek, 't Moet nu wel even opnieuw.'
Ze douwden wee zö'n zelfde pakket in m'n and en gedwee goeng ik
vrom in 't toilet. Toen a 'k toet m'n eigen 'ekomme was, begreep ik a 'k
mie dat spul m'n fluitje schoan most maeke en dan dat buusje vol most
doe. Wat ao'k toch stom ewist. Afijn, 't was noe toch te laete en ik
begon an d' operatie. Zorgvuldig maèkten ik de boel schoóne, mae toen
a 'k zó varre was da 'k 't buusje most vuile, kwam d'r gin druppel mi uut
