't Was lente
Johan van Zijp
Mee z'n buuk op een plankje over de dulve loerde n nae benee nae 't
onderwaeterleven da zich vo z'n ögen ofspeelde. Schotevissen en
sallemanders zwomme deu z'n eige spiegelbeêld in 't waeter. 'n Gróte
geelgerande waeterkever schoot mee driftige bewegingen van z'n ach
terpoten 'een en waere om z'n maeltied te vergaeren uut de duzenden
laerfjes en jonge visjes.
De zomervakansje was dien dag begonne. Ie was t'r a vroeg op uut'e-
trokke mee z'n botaniseertrommel, z'n pakje brood en een flèsje
sjukkelaodemèlk, die z'n moeder den vorige aevend gereêd ezet ao.
Ie was net zeventien jaer ore. Biologie was z'n lievelingsvak op schoole.
Daerom besteedde n z'n vrieën tied zövee mogelijk an 't zwèrve deu de
omgeving van 't durp. D'r was vriewè gin plante of ie kenden 'm bie
naem en toenaem.
't Meest ield n van de waeterplanten en de mooie vurmen die ze in d'r
eige natuurlijke milieu liete ziee. In z'n kaemer tuus aod n een aquarium,
waerin den perbeerde die natuurlijke omstandigeden te immiteren. Ie ao
z'n eige vor'enome op dien eêste vakansjedag zövee mogelijk waer-
nemingen te doen in 't zoetwaeterdulfje dat n wist te léggen op een
paer kilometer van 't durp.
't Beloofde een waerme dag te oren en daerom aod n een korte broek
an'etrokke en een paer gemakkelijke klompschoenen. De wind waoide
vrie deu z'n gemillimeterde 'aer.
'Eé perfesser,' klonk d'r ineêns een meisjesstèmme achter z'n.
Nieuwsgierig keek n achteromme. 'n Meter 'óger, op de kante van 't
duifje stieng een figuurtje, gekleed in een vurmelöze overall. Omdat n
tege de zonne in mos kieke 'erkende n d'r nie.
'Wie bin jie," vroegt n.
'Kom mien noe nie vertèlle da je mien nie mi ként, noe je op die 'öge
schoole zit,' smaelde ze.
Stief van 't lange in eên 'ouding zitte, kwam n moeizaem overènde. Ie
keek in 't smoezelige gezichtje vö z'n. Toe 'erkènde n d'r. 't Was Anna
die een klasse laeger in 't zélfde lokaol ezeten ao. D'r kort geknipte
witblonde 'aer 'ieng een bitje vö d'r ögen. De overall ontnam 'm 't
zicht op d'rfiguure. Achter in d'r 'aols 'ieng een gróte strooien 'oed.
'Ik bin noe koeiewachter,' zei ze, mee een knik nae een stik of twintig
koeien die rustig in de bèrm van 't zandwèggetje liepe te graezen. 'Om
vuuf uure 's ochens mèlke en om zeven uure in weer en wind mee de
koeien nae bute om ze te laete graezen. Noe bin ik op deze plèkke en
de andere weeke wi èrges anders.
En jie, studeer je 'ard om een gróte geleerde te oren?'
Onder 't praeten waere ze neffen mekaore in 't gos gae zitte. Jan pakte
z'n boterammen uut z'n trommel.
'Lus je d'r ok eêne,' vroeg n.
Ze nam de boteram van z'n an. Voda ze d'r in beet, tilde ze de punte op
om te zien wa z'n moeder 'm mee'egeven ao.
'Mm, lekker, 'amme,' zei ze verrast. Ze keek 'm lachend an. Jan zag da
d'r tanden nog mooier waere as vroeger. Ze ao een vule veege over d'r
neuze.
noe nummer 14/15 I
