'Ik begriepe geloof ik wè wat a je bedoelt,' aantwoordde Jan oönandig.
'Da kom misschien omda jie een meise bin en ikke een joon. Ik nog
nooit een meise van zö dichtebie bekeke, alleên mien zusters.'
'En jie dan nog nooit een meise ekust?' vroeg Anna verlege.
'Jao, da wè,' aantwoordde n. 'Ma dan alleên mien moeder en zusters,
vaerder nog nooit.'
Ie stak een verzichtige vienger uut nae een weerbarstig blond lokje da op
dat ogenblik d'r uutzicht belèmmerde. Mee een teder gebaer streek n 't
opzie. Ie zag da ze bloosde tot achter d'r oren.
'Da was nie de bedoeling, perfesser,' zei ze zachjes. 'Jie dienk zeker dat
een koeiewachtertje een makkelijke prooi is vö een joön van d'öge
schoole?'
Ma in plekke van op 't 'ouwen, gieng z'n vienger as van eiges deu, langs
d'r slaepe.
'As ze beginne te protesteren, mö je vaerder gae,' zeit z'n vriend Willem
vakkundig. 'Da betekent da ze riepe bin om geplukt t'oren.'
Jan voelt dat n een 'oögroöie kleure kriegt as t'n nae die woorden luus-
tert. Dien aevend, an de eettaefel, mee aolletweê z'n zusters tegenover
z'n, stélt n de vraege die 'm a den 'êlen dag bezig oudt.
'Stél je vö da je een meise wil kusse en ze protesteert, betekent dat dan
da ze riepe is om geplukt t'oren?'
Z'n zusters laete aollebeie mee een kletterend geluud d'r vurken op d'r
borde vaolle. Ze kieken 'm verontwaerdigd an.
't Was lente
'Mien kleine broertje gaet z'n eige op 't pad van de liefde begeve,' roept
z'n jongste zuster. 'Ie wil meisjes gae plukke. Lae m'n je gauw vertèlle,
m'n vintje, dat meisjes zich nie zö gemakkelijk laete plukke en as ze
weigert, respecteer dat dan, ma gae noöit vaerder.'
Ie mérkte dat n nog aolma over d'r slaepe zat te strelen. Ze ao d'r ogen
eslote. Ie boog z'n eige verzichtig over d'r 'eene en drukte de eêste kus
van z'n leven op d'r mond.
'Ik was a verliefd op joe toe m'n nog saeme op schoole zaete,' fluusterde
ze in z'n oore. 'Ik keek aoltied nae joe as je bie de andere jonges stieng.'
Ie voelde 'oe de ontroering over die bekèntenis 'm even 't praeten
benam. Ie drukte d'r verzichtig achterover in 't gos en kuste d'r opnieuw.
Ze protesteerde nie, d'r viel dus niks te respecteren, docht n toe den z'n
eige de lessen van z'n zusters erinnerde. Ie voelde 'oe Anna 'm terug-
kuste. D'r lippen voelden vochtig an. Tusse de geopende knoopjes van
d'r overall zag n de zachteid van d'r borstjes. Ze kusten mekaore aolmae
vrieër.
'Of ik je nog ooit terug za ziee?' klonk d'r stèmme bienae geluudloös bie
z'n oore.
Ie keek d'r mee vlammende ögen an.
'Je gae mien èlken dag van je vaerdere leven terugziee, ik lae je noöit mi
in de steek,' riep t'n vol artstocht. Z'n reactie was zö 'eftig, dat n z'n eige
woorden zélf bienae geloofde.
no* nummer 14/15 I
