'Neemt een bolus, 'k ze zelf gebakke.' En weg was n.
Aha, de bakker zat dus in de partij zelf. 'k Ao net den eersten 'elft van 't
brune draoisel tussen m'n tanden at de man terugkwam mee een
durpsgenoöt. 'De oprichter' - ie knipoogde naè me, klopte dien anderen
bemoedigend op z'n schouwer en was wi vort. Tenslotte was t'r nog
méér volk dat binnengelaete moch ore. Ik 'oorde voornaemen noeme,
gelach en d'r kloenke zöwaer kussen. Dat zat wè goed.
De oprichter ao een zwart-grieze baerd en deurdriengende blauwe ogen.
'Van Snerf', zeide n, 'aangenaam.'
'Zwemer. Gewestelijk Onafhankelijk Dagblad.'
Van Snerf lachte geruststellend. 'Het moet hier maar eens veranderen.
Maar niet te veel natuurlijk.' Ik knikte. Dat leeken vee op de leste woor
den van Clarisse: 'Nie te negatief over schrieve. Maer ook nie te positief.'
Van Snerf liet m'n 'and los en 'k bracht de tweêden 'elt van de bolus op
de plekke daèr at n vo bestemd was.
'Kijk, u bent onafhankelijk. Wij zijn dat ook.' Van Snerf kuchte in den
'and die at de mienen vastgouwen ao en zette een afkeurend gezicht.
'Neem nou mijn partij. Mijn vorige, bedoel ik. Ik was tot vorig jaar raads
lid voor 't Paars Verband.' De man knauwde noe op een deêl van z'n
snorre. 'Als import in zo'n dprp word je toch gauwer afgerekend op de
partij waar je voor zit, dan wanneer je van hier komt. Dan is zo'n Paars
Verband eigenlijk een blok aan je been. Zeker wanneer de landelijke
coalitie op z'n laatste benen loopt...' Van Snerf zag da 'k 't groene papier
uut m'n jaszak gevist ao.
'We beginnen met een opwarmertje.' Ie lachte een bitje schaepachtig.
'Opening door Oefening Baart Kunst', las ik 'ardop.
'Ja, we hebben een paar sympathisanten in 't bestuur van de muziek',
dee Van Snerf uut mekaore. 'En je moet wat volk trekken ook.'
Daènaè zou pas de toespraak deur L.H.M. van Snerf komme.
"Oe lange duurt dat noe? Ik nie zó vee tied, weetje.'
De oprichter 'aelde z'n schouwers op. 'Ze wilden met alle geweld
minstens drie nummers spelen. Anders kwamen ze niet van stal, zei de
voorzitter. Dus voor we echt beginnen loopt 't wel tegen half negen,
vrees ik.'
Ik kreeg 't een bitje waerm en docht an Clarisse.
'Wat gaet u dan zeie?' In m'n aore jaszak ao 'k m'n schriefblok en een
penne.
Van Snerf knikte, spuugde z'n snorre terug op z'n plekke en 'aelde z'n
keele uut. 'Ons uitgangspunt is dus onafhankelijkheid.' De man docht
een ienkele tel nae. 'En leefbaarheid natuurlijk. Sint-Kappelkerke moet
weer leefbaar worden na elf jaar Paars Verband...'
Noe frommelde de orichter iets van onder z'n jasje. 'M'n tekst.' De
strenge ogen trokke op striepjes. 't Was een bos van zeker vuuftien
velletjes mee dicht op mekaore geprinte tekst. De man blaerde even en
kwam bliekbaer bie een punt dat as geschikt was vö de media.
'Bevordering van toerisme ten bate van de middenstand. Weet u dat de
laatste bakker hier...'
Van Snerf wier vanachter bie z'n mouwen gepakt deur een wuufje mee
Leefbaar Sint-Kappelkerke
noa nummer 14/15 I
