Zalve Job Fraanje (west Zuud-Beveland) Ie weund' op de Cosvazze, a sinds n 'etrouwd is geloöve 'k. Z'n vrouwe leef noe nie ml, ze is een paer jaer eleeë esturve an de gevolgen van een zwaere longontstekige. Bertus eit er netuurlijk wè vee verdriet over ehad, en't viel nie mee om ni zövee jaer lief en leêd edeêld te 'èn alleêne vad- der te gaen. Mae iedereên op de Vazze von dat n 't prima rooidn op z'n eentje. Wasse, koke, stofzuge, raemen lappe, 't gieng 'm aollemaèle goed of. Alleêne voe de jaerlijkse schoönmaek kreeg n dan wè-r 's 'ulpe van fermielje of buurn. Ie was ok nog goed gezond. Af en toe wè-r 's een bitje piene in z'n rik, mae ja, wat wil je, a je ok a tegen de zeventig lopt. Wè eit n de lestn tied een bitje last van z'n ogen. Ze prikke soms noga, en dan gaè je d'r onge merkt in vrieve. Da's stom, wan de kwaele wor dan juust erger. D'n dok ter eit n een zalfje voor'eschreve. Eiken aevend en eiken ochend mot n in elk oöge een bitje zalve doeë, en 't gaè noe stikken beter, 't Tubetje lig nessen z'n béde op 't nachtkasje, dan kan t'n 't nooit vergete. Ok a weun tn alleêne, Bertus is nooit eênzaem. Elke dag maèkt n wè-r 's een praotje mie d'n eên of d'n aaren. Vooral mie z'n buurman Jaonus kan t'n goed opschiete. Bertus is noga 'andig. A t'r op de Vazze wat eprust of erippereerd mo worre, wete ze n aoltied wè te vindn. En Bertus is van zien kant nooit te beroerd om ergens te 'elpen. Een schroefje 'ier, een latje daè, vraeg 't an Bertus en 't kom picobello voe mekaore. Bie z'n eigen thuus doet n natuurlijk ok aolles, of 't mö te zwaer of te technisch weze. Van de weeke nog eit n z'n eigen bril erippereerd. Mae dat eit n daèrom 'ewete! D'n êne poot was ebroke, en ie ao geên zin om daè es- pres voe ni de stad te gaen. Ie ao in schuure nog een tubetje seconden- liem ligge. Dus 's aevens voe 't ni bédde gaen eit n even z'n bril eliemd, die kon dan d'n êle nacht dróge en de volgenden dag kon t'n n dan wee opzette. Da 't noodlot zo'n beste brave kérel as Bertus ok wèr-is kan treffe, bleek de volgenden ochend. Wat was 't geval? Bertus wier wakker, rekten z'n lienkeraerm uut om z'n tubetje zalve te pakken en zóas geweunlijk een noe nummer 16 I

Tijdschriftenbank Zeeland

Noe. 'n bitje uut 't zuudwesten | 2002 | | pagina 15